„Niewątpliwie samotność jest niebezpieczna dla czynnego umysłu. Potrzebujemy wokoło siebie ludzi, którzy myślą i mówią. Kiedy jesteśmy sami, zaludniamy pustkę widziadłami.”

„Samotność jest pustką, którą najlepiej zdoła wypełnić jedynie druga taka pustka.”

„Myślę, że nie jesteśmy sami, synku, na pewno nie jesteśmy sami. Wszechświat kipi życiem. Kłopot tylko w tym, że nigdy się nie dowiemy, czy jesteśmy sami. Galaktyki są jak wyspy na oceanie, takie, z którymi nie ma połączeń promowych.”

„Gdy myślimy o realizacji marzeń, nie jesteśmy nigdy sami.”

„Potrzebujesz ludzi kompetentnych, którzy sami sobie potrafią zorganizować pracę.”

„Akceptacja samego siebie – szczególnie nowego samego siebie jest niezwykle trudnym i długim procesem. Zaakceptowanie i realizowanie tradycyjnego modelu rodziny też nie jest łatwe, też może powodować poczucie zagubienia i samotności. Są również ludzie, którzy potrzebują czuć się wolni, żeby funkcjonować – nawet za cenę jeszcze większej samotności.”

„Miłosiernie jest wdepnąć w cudzą pustkę, lecz niebezpiecznie w czyjeś nieszczęście.”

„HIV nie sprawia, że ​​ludzie są niebezpieczni, więc możesz uścisnąć im dłoń i przytulić ich. Niebo wie, że tego potrzebują.”

„Biegnąc, nic nie robię, tylko biegnę. Zasadniczo biegnę w pustce. Innymi słowy, biegnę po to, żeby osiągnąć pustkę. Ale jak można się spodziewać, w takiej pustce myśli kryją się naturalnie. To oczywiste. W ludzkim umyśle nie może istnieć całkowita pustka. Emocje ludzkie nie są wystarczająco silne ani zintegrowane, żeby dać sobie radę z prawdziwą nicością.”

„Ruch, który dla ogółu ludzi jest jedyną oznaką, że żyją, zapomnienie o sobie samym, ucieczka, oddalenie, nieunikniony rwetes, który wywołuje akcja, a którego rozpaczliwie potrzebujemy, szukamy, pożądamy, wzdrygając się przed myślą o statycznej samotności, chociaż przeraża nas nie samotność, lecz możliwość znalezienia się sam na sam z jedynym zespołem komórek, którego lękamy się naprawdę: z sobą samym.”