„Pamiętasz przecież, przyjacielu, te wszystkie dni, nadzieję tak wielką, że aż bolała i zwątpienie, które korzystało z najmniejszego wyczerpania, żeby przyjść i zabić nadzieję.”

—  Halina Poświatowska

Opowieść dla przyjaciela

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia
Tematy
zabić , zwątpienie , korzystać , przyjść
Halina Poświatowska Fotografia
Halina Poświatowska 33
poetka polska 1935–1967

Podobne cytaty

„Gdy w pół drogi mi zabraknie sił,
Gdy zwątpię, schylę wzrok,
Ten krajobraz, który we mnie śpi,
Schronieniem będzie mi,
Nadzieją mą.”

Janusz Kondratowicz (1940–2014) polski poeta, satyryk

Źródło: piosenka Koncert na deszcz i wiatr z repertuaru Anny Jantar

Comte de Lautréamont Fotografia

„Zastępuję melancholię odwagą, zwątpienie pewnością, rozpacz nadzieją, złośliwość dobrocią, sceptycyzm wiarą, skargi poczuciem obowiązku, sofizmaty chłodnym spokojem i pychę skromnością.”

Comte de Lautréamont (1846–1870) poeta francuski

Poezje

Adam Asnyk Fotografia

„Miłości! tyś zawsze wielką;
Wielką w twoich zwątpieniach, wielką w twojej wierze,
Jeszcze większą w żądaniach, największą w ofierze.”

Adam Asnyk (1838–1897) polski poeta

Źródło: Nie jedno ma imię. Aforyzmy o miłości, wyb. Kiejstut R. Szymański, Wrocław 1997.

Tomasz à Kempis Fotografia

„Wprawdzie nie poszła razem z innymi pobożnymi niewiastami do grobu, nie postąpiła tak jednak z otępienia czy z nadmiaru bólu. Nie wątpiła, że powstaniesz z martwych i miała nadzieję, że trzeciego dnia przyjdziesz do Niej, i dlatego pozostała u siebie w domu, gdzie cała oddana modlitwie z wielkim pragnieniem oczekiwała Twego przyjścia. Zasłużyła na to, żeby Cię ujrzeć jako pierwsza, ponieważ bardziej niż inni miłowała Tego i tęskniła za Tym, w którego uwierzyła i nigdy nie zwątpiła.”

Tomasz à Kempis (1380–1471)

o Marii z Nazaretu
Przez Maryję do Jezusa
Źródło: Tomasz à Kempis, Pasja. Przez Maryję do Jezusa, op. cit., s. 251.

Józef Stalin Fotografia

„Kto będzie pamiętał o tej całej hołocie za dziesięć czy dwadzieścia lat? Kto dziś pamięta imiona bojarów, których pozbył się Iwan Groźny? Nikt. Ludzie muszą wiedzieć, że pozbył się wszystkich swoich wrogów. W końcu wszyscy dostali to, na co zasłużyli. (…) Iwan zabił za mało bojarów. Powinien zabić ich wszystkich żeby stworzyć silne państwo.”

Józef Stalin (1879–1953) przywódca ZSRR

na przyjęciu u Klimenta Woroszyłowa w obecności Siemiona Budionnego, Anastasa Mikojana i Wiaczesława Mołotowa w okresie „Wielkiej czystki”.
Źródło: Simon Sebag Montefiore, Stalin. Dwór czerwonego cara

Marek Hłasko Fotografia

„Czy pani wie, co to jest nie przynieść człowiekowi nadziei? To gorzej niż go oślepić i zabić. Ja wiem, że on czeka na tę nadzieję, i to ode mnie. Ja nie mogę z nim rozmawiać; ja czuję, że sam nie powinienem żyć. Cóż jest warte własne życie, jeśli się innym nie przynosi nadziei?”

Marek Hłasko (1934–1969) polski pisarz

Źródło: List

Otto von Bismarck Fotografia

„Bijcie Polaków, ażeby aż o życiu zwątpili. Mam wielką litość dla ich położenia, ale jeżeli chcemy istnieć, to nie pozostaje nam nic innego, jak ich wytępić.”

Otto von Bismarck (1815–1898) niemiecki polityk

Źródło: z listu do siostry, 26 marca 1861; Briefe Bismarcks an Schwester und Schwager 1843-1897 https://archive.org/stream/briefeottosvonbi00bismuoft#page/120, Lipsk 1915, s. 120.

Krzysztof Niewrzęda Fotografia

„Tkwiłem zatem w tej scenie i nawet nie próbowałem się z niej wyrwać. Ale wierzyłem, że zmiana wciąż jest możliwa. Wierzyłem, że autor wróci i wyzwoli mnie od obciążającej teraźniejszości. Lecz wiara ta zaczynała stawać się niewyraźna – mglista. Musiałem więc skoncentrować się na walce ze zwątpieniem. Bo tak jak wcześniej strach odebrał mi pewność, tak zwątpienie starało się pozbawić mnie wiary. Mimo wzmagającej się rezygnacji, usiłowałem ją jednak utrzymać. Tylko że zwątpienie niezmiennie się rozrastało i na wiarę pozostawało coraz mniej miejsca. Kurczyła się, a jej gęstość powodowała jeszcze większą mglistość i wszystko, co do tej pory pozwalało mi mieć nadzieję, stało się jeszcze bardziej niewyraźne.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Wariant do sprawdzenia
Źródło: s. 107

Julia Child Fotografia

„Mam nadzieję, że czytelnicy będą korzystać z mojej książki jak z prywatnej szkoły gotowania. Starałam się nadać przepisom strukturę lekcji, w myśl idei, że nikt nie rodzi się świetnym kucharzem, ale uczy się przez działanie. Taka zawsze była moja rada: ucz się gotować, a więc próbuj nowych przepisów, wyciągaj wnioski z własnych błędów, bądź nieustraszona i przede wszystkim miej z tego zabawę!”

Julia Child (1921–2004)

Moje życie we Francji (wyd. 2007)

Pokrewne tematy