„Jak wiśnia chroniąca w gałęziach
Ostatni pozostawiony owoc,
Tak chronię przy spranej koszuli
Ten jeden jedyny guzik.

Gdy zabraknie pamiątek i nadziei
I gdy ciężar się zda ponad siły,
Sięgam za pazuchę, by dotknąć guzika,
Który przyszyłaś mi ty.”

„Uważajcie na tych, co mają serca zapięte na ostatni guzik. Zostaje tylko pętelka.”

„Nigdy nie myśl, że udało ci się dopiąć wszystko na ostatni guzik, bez względu na to, jak bardzo się starałeś.”

„Synowie Libanu i Palestyny nacisnęli guzik, który rozpoczyna ostatnie odliczanie przed zniszczeniem Izraela.”

„Nie tylko nie damy całej sukni, ale nawet guzika nie damy.”

„Nie wiedział, że nie może sam zdecydować kiedy będzie gotowy do nauki, że to życie da mu nauczkę, kiedy będzie na to gotowe. Nie wiedział, że nie może wcisnąć guzika i nagle wszystko zrozumieć – że to w nim jest guzik, który zostanie naciśnięty”

„Kto źle zapnie pierwszy guzik, ten nie zapnie się jak należy.”

„(…) nie ma jeszcze takiego guzika, po którego przyciśnięciu wychodzi dobry film.”

„krzyczące guziki przez 70 lat
powiększyły się do
rozmiarów prawdy”

„Kiedy wychodziłam za niego za mąż, doprawdy, kochałam tylko jego. A teraz on wymaga, żebym kochała także jego guziki, oczywiście te oderwane! I dolegliwości dwunastnicy! I drugie śniadania, o których szykowaniu zawsze zapominam zupełnie niechcący! Wczoraj przyszedł do mnie z guzikiem od marynarki. Guzik miał w ręku, rozumiesz? (…) Najgorsze jest to, że Piotr ma rację. Kiedy się wychodzi za mąż, trzeba kochać guziki swego męża i jego dwunastnicę. Z całą pewnością – trzeba! I ja na pewno kochałabym to wszystko w Piotrze, gdybym nie pokręciła zaraz na początku. A ja pokręciłam, bo jak się ma dziewiętnaście lat, to człowiek nie myśli o guzikach i dwunastnicy, bo wcale nie wie, że to się mieści pod jednym słowem – miłość.”