„Przy każdej sprawie należy patrzeć na koniec, jak on wypadnie: wszak wielu ludziom bóg tylko ukazał szczęście, aby ich potem strącić w przepaść.”

„Niezgodność warunków życia z psychizmem jednostki – wytwarza nienormalność istnienia, pesymizm, rozpacz, miotanie się gorączkowe; człowiek czuje się coraz bardziej olbrzymem strąconym w przepaść, spętanym Prometeuszem, spętanym przez Boga – kapitał.”

„Pomyślałem, że czy jest Bóg, czy nie, to się jakoś tym ludziom po prostu należy.”

„Szczęście nie jest ani dziełem przypadku, ani darem bogów. Szczęście to coś, co każdy z nas musi wypracować dla samego siebie.”

„Są ludzie, którym szczęście mignie tylko na moment, na moment tylko się ukaże po to tylko, by uczynić życie tym smutniejsze i okrutniejsze.”

„W każdym człowieku jest przepaść, którą można wypełnić jedynie Bogiem.”

„Do dupy z takim zakłamanym szczęściem! Okazało się, że to hipokryci i krętacze. Ogarnięta szałem strąciłam na ziemię ramkę ze zdjęciem i zapamiętale deptałam ich twarze.”

„Wybaczcie potknięcia ludziom szlachetnym, albowiem każdego z nich Bóg wyprowadzi na słuszną drogę.”

„Chcę być, patrzeć, rozmawiać i mam wrażenie, że jak zasnę, to już koniec.”

„Sam wiele razy popełniałem takie błędy, że szukałem potem szczęścia gdzieś na zewnątrz. Szczęście jest w nas. Jest w ludziach obok nas, których kochamy i na których nam zależy. W tym, co robimy i w naszych marzeniach.”