„Nie wiem co to poezja
nie wiem, po co i na co,
wiem, że czasami ludzie
czytają wiersze i płaczą.”

„MŚ: Czytanie wierszy powoduje, że natychmiast zaczynam je pisać, więc wolę nie czytać, po to żeby wiersze przychodziły skądinąd.
red: Czyli skąd?
MŚ: Skądinąd. No nie wiem skąd. Skądś tam.”

„Ludzie czytają między wierszami, bo nie lubią poezji.”

„Jeżeli poziom debaty pana Palikota to poezja, to nie wiem, co tu robię.”

„Wierszem rosnę do Ciebie, która o mnie nie wiesz
Ale ja wiem o Tobie, to znaczy, żeś jest”

„Wiem, że potraficie myśleć, bo inaczej nie czytalibyście powieści detektywistycznych.”

„Nie wiem, co to poezja,
jest w niej coś z laski Mojżesza:
strumień dobędzie ze skały,
umie zabijać i wskrzeszać.”

„Ale kto zobaczy moją matkę
w sinym kitlu w białym szpitalu
która trzęsie się
która sztywnieje
z drewnianym uśmiechem
z białymi dziąsłami

Która wierzyła przez pięćdziesiąt lat
a teraz płacze i mówi:
„nie wiem… nie wiem””

„wiem że jesteś przy mnie kiedy piszę wiersz
i kiedy go nie piszę
przychodzisz z lepkiego mroku
niczym zwielokrotnione słońce”

„Czy płaczesz tam?
Nikt się nie dowie człowieku
Czy płaczesz tam?
A może drwisz?
Z tego co wiem robaków mrowie
Tańczy, klaszcząc w dłonie
powoli zjada cię”