„W 307 r. Konstantyn zawarł małżeństwo z Faustą, córką Maksymiana, niegdyś cesarza u boku Dioklecjana. Dała mu ona trzech synów. W 326 r. miała miejsce niejasna tragedia na dworze: Konstantyn nakazał stracić Kryspusa (swojego najstarszego syna), a następnie Faustę. Pozostali członkowie rozrośniętej rodziny Konstantyna zachowywali wobec niego niezmienną lojalność.”

— Konstantyn I Wielki

Autorka: Ewa Wipszycka, Religia cesarzy, w: Ziemskie dzieje Kościoła, „Pomocnik Historyczny Polityki” nr 7/2015.
O Konstantynie

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 2 lipca 2022. Historia

Tematy

małżeństwo , syn , miejsce , bok , dać , mienie , cesarz , pozostać , lojalność , tragedia , na bok

Konstantyn I Wielki 7

cesarz rzymski od 306 roku 274–337

Podobne cytaty

„(…) cesarz Konstantyn (306-37) wydał 7 marca 321 roku wywyższył pierwszy dzień tygodnia. Edykt Konstantyna narzucał niedzielny wypoczynek świeckim ramieniem. Sklepy i warsztaty miały być pozamykane; jedynie rolnicy mogli pracować. W 538 roku, podczas synodu w Orleanie, kościół rzymski zakazał w niedzielę nawet pracy na roli. Papież Grzegorz I (590-604) nakazał zaś represje wobec chrześcijan święcących sobotę.”

Alfred Palla (1960)

Sabat
Źródło: Cesarz Hadrian a chrześcijańska niedziela http://eliasz.dekalog.pl/goscie/palla/hadrian.htm. eliasz.dekalog.pl, 1998. [dostęp 2013-12-12].

„Po ośmiu latach nieskutecznych, choć krwawych, prześladowań następca Dioklecjana Galeriusz w 311 r. ogłosił edykt tolerancyjny, przyznając się do porażki. Jeśli nie pamiętamy o tym geście, to nie tylko z racji tego, że miał miejsce późno (…). Rola Konstantyna w dziejach chrześcijaństwa polega nie na zahamowaniu prześladowań, ale na przyjęciu wiary w Chrystusa i opiece, jaką otoczył Kościół.”

Konstantyn I Wielki (274–337) cesarz rzymski od 306 roku

Autorka: Ewa Wipszycka, Religia cesarzy, w: Ziemskie dzieje Kościoła, „Pomocnik Historyczny Polityki” nr 7/2015.
O Konstantynie

„Ten prosty przedmiot przebył daleką drogę, z Rzymu do Bizancjum. Ma 1000 lat a teraz jest u ciebie… Przez 300 lat spoczywał w trumnie obok ucznia naszego Pana – św. Pawła, dopóki jego grób nie został odkopany przez cesarza Konstantyna. Krzyż ten zmienił bieg historii…”

James Patterson (1947)

Postać: Morgan Czarny Krzyż
do księżnej Anny.
Źródło: Krzyżowiec (2003), tłum. Zygmunt Halka

„Konstantyn nie mógł pozostawać poza wszystkimi rodzajami konfliktów, gdyż widziano w nim arbitra z niebiańskim mandatem, który powinien dbać o to, by jego poddani zdążali słuszną drogą do Boga. Zwalczający się na różnych polach biskupi domagali się od niego decyzji, a także praktycznego wsparcia określonej grupy hierarchów. W ten sposób otwarta została droga do interwencji cesarzy w sprawy wewnętrzne Kościoła.”

Konstantyn I Wielki (274–337) cesarz rzymski od 306 roku

Autorka: Ewa Wipszycka, Religia cesarzy, w: Ziemskie dzieje Kościoła, „Pomocnik Historyczny Polityki” nr 7/2015.
O Konstantynie

„W naszym kraju pojawiły się niedawno podobne tendencje, jak w czasach Konstantyna. Kościół mając wpływ na władze, chce użyć świeckiego ramienia, aby uczynić prawa niedzielne uchwałami państwowymi. Sankcje przeciwko tym, którzy nie święcą niedzieli, będą znakiem, że ogarniają nas mroki wczesnego średniowiecza.”

Alfred Palla (1960)

Sabat
Źródło: Cesarz Hadrian a chrześcijańska niedziela http://eliasz.dekalog.pl/goscie/palla/hadrian.htm. eliasz.dekalog.pl, 1998. [dostęp 2013-12-12].

„Małżeństwo to nie ż o n g l e r k a!”

Antoni Regulski

Kolacja u Pascala

„[Jezus Chrystus], kiedy wymienia panów, otwarcie przykazuje, by żaden z nich nie przywłaszczył sobie miecza, i nawet każe, iżby powściągać groźby, a nie żeby karę śmierci wymierzać. Innych panów, którzy nie podlegają tym prawom, nie zna Nowy Testament. Kto ich wprowadza, kazicielem jest religii chrześcijańskiej, uczniem nie Chrystusa, lecz Antychrysta, który też w kościele Chrystusa w czasach poapostolskich wprowadził owych cesarzy Konstantyna i Fokasa, w nich znalazł opiekunów swej opuszczonej przez Boga synagogi i tyle nagromadził bogactw, że jeszcze dotychczas oglądamy je w kościele Antychrysta.”

Grzegorz Paweł z Brzezin (1525–1591)

Przeciwko zdaniu o wojnie Jakuba Paleologa (1572)
Źródło: s. 139.

„Ci, którzy nie wyznawali słusznej (to jest katolickiej) wiary, a więc heretycy, zaczęli być przedmiotem represji, tracąc część uprawnień obywatelskich, nie mogąc się wspólnie modlić do Boga przez nich wyznawanego, gdyż nie pozwalano im mieć miejsc kultu.
Także dopiero pod koniec IV w. można było przystąpić do frontalnego ataku na religię pogańską. Nie mógł tego zrobić Konstantyn, gdyż za jego panowania poganie ciągle stanowili większość poddanych. Teodozjusz zabronił pod ostrymi karami wszelkich form kultu, nakazał zamykać świątynie. Dopiero wtedy chrześcijaństwo (to słuszne, ortodoksyjne) stało się religią państwową.”

Teodozjusz I Wielki (347–395) cesarz rzymski

Autorka: Ewa Wipszycka, Religia cesarzy, w: Ziemskie dzieje Kościoła, „Pomocnik Historyczny Polityki” nr 7/2015.
O Teodozjuszu

„Małżeństwo bez drobnych nieporozumień byłoby prawie czymś takim jak wiersz bez „r.””

Georg Christoph Lichtenberg (1742–1799) pisarz niemiecki, aforysta

„„Dlaczego ty trzymasz tego s….. syna Kurskiego?” – „Może i jest s….. synem, ale wolę go mieć po swojej stronie.””

Jacek Kurski (1966) polski dziennikarz i polityk

rozmowa między kandydatami na urząd prezydenta RP Donaldem Tuskiem a Lechem Kaczyńskim po debacie w telewizji Polsat (przed II turą wyborów); będąc członkiem sztabu Kaczyńskiego Kurski informował, że dziadek Tuska ochotniczo wstąpił do Wehrmachtu.

Tematy

Konstantyn I Wielki 7

Podobne cytaty

Pokrewne tematy