„Dobry Boże, niepokorni dla władz przed tobą w największej pokorze.
Za słabi, by dotrzymać wszystkich postanowień.
Na szczęście zbyt silni, by zapomnieć o tobie.”

„Zapomnieć o tobie? Jak mogłabym o tobie zapomnieć?”

„Boże, wszyscy boją się Ciebie, ja zaś siebie boję się, gdyż z Ciebie jest wszystko, co dobre, a ze mnie wszystko, co złe.”

„Szczęście – zaczyna się na Tobie i kończy się z Tobą.”

„Dobrego szczęścia każdy dopomoże, w opacznym razie tylko ty sam boże.”

„Może właśnie dlatego, że miłość jest uczuciem bardzo silnym, jesteśmy, zwłaszcza w młodym wieku (…) zbyt słabi, aby utrzymać mocno ster w ręku.”

„Bóg jest dobry. Bóg przebacza i chwałę swoją znajduje w ubogaceniu największej słabości.”

„Widać nie dane nam było
opłatkiem się podzielić
Twoje usta zbyt daleko
słowa
gasną przy wigilijnej świecy
Więc ty i ja
żeby nie zapomnieć
łzę
na dwoje łamiemy”

„O Ty, poza wszystkim!
Jak Cię nazwać innym imieniem?
Jaki hymn może Cię wyśpiewać?
Żadne słowo Ciebie nie wyraża!
Jaki duch Cię ogarnie?
Żaden umysł nie pojmuje Ciebie.
(…)
Ty masz wszystkie imiona.
Jakże ja Ciebie nazwę?
Jesteś jedynym, którego nie można nazwać.
Zmiłuj się nade mną, Ty poza wszystkim,
bo jakże Ciebie nazwać, Boże, innym imieniem?”

„Staraj się być odważnym, silnym, prawdomównym, sprytnym, zręcznym – jednym słowem staraj się być dzielnym. Po to – żeby być dla wszystkich pożytecznym. Żeby z tobą było wszystkim dobrze.”