„A ile kobiet naprawdę umie gotować, ile ma na to czas, siły i chęci…?”

„Siła ukryta jest w tym, ile razy się podniesiesz, a nie w tym, że raz się złamiesz.”

„Kobieta ma tyle lat, na ile zasługuje.”

„Facet, który umie gotować, to premia, a nie konieczność.”

„Niby zwykłe gadu, gadu… a ile czasem w tym jadu.”

„Nie można wykorzystać czasu, gdyż nie wiadomo, ile go jest.”

„Jedynie czyn ma znaczenie. Najlepsze chęci pozostają bez skutku, o ile nie pociągają za sobą następstw praktycznych.”

„Od czasu do czasu napada nas chęć przeniknięcia tajemnic słońca lub księżyca, roślin lub wulkanów, ale najstalszem i najgorętszem pragnieniem naszem jest chęć przeniknięcia tajemnic ludzkich. Zadanie to o tyle trudne, o ile ponętne, gdyż korona stworzenia składa się z istot najdoskonalszych, ale i najobłudniejszych.”

„Nie zwracamy uwagi na ideologię ani na deklarację dobrej woli, lecz na to, co zostało zrobione. Ile kilometrów dróg zbudowano. Ile szkół? Ile przybyło łóżek w szpitalach? Ile osób aresztowano bezprawnie? Czy kobiety są bezpieczne poza domem? Czy sądy są sprawne i niezależne?”

„Żeby zagrać najsłynniejszą polską kucharkę, na szczęście nie trzeba umieć gotować tego, co ona gotowała…”