„(…) artysta musi być prawdziwy w tym, co robi, otwarty dla widzów i konsekwentny w swoim działaniu.”

„Poradziłbym być wiernym sobie. Być konsekwentnym w działaniu, i przede wszystkim pracować nad sobą. Być otwartym nawet na występy „na ulicy”, co jest najtrudniejszym sprawdzianem, czy artysta jest zdolny zrobić karierę, czy nie. Tam konfrontuje się swoje umiejętności z rzeczywistością. Najtrudniej jest wystąpić najprościej: bez mikrofonu, bez świateł, orkiestry, czy wielkiego teatralnego blichtru. Dla zwykłych ludzi. I być sobą przede wszystkim. Oczywiście także uczyć się języków, bowiem na scenach międzynarodowych to też obligatoryjny element.”

„Jako artysta muszę myśleć o tym, co dolega nam współczesnym; jako dyrektor chcę, by teatr był codziennie otwarty, pełen światła i widzów. Jestem więc między młotem a kowadłem. Między myśleniem odrzucającym wszelką komercję a uznaniem faktu, że kto płaci za bilet, jest najważniejszy. Widz jest potrzebny tak samo kasie teatru, jak i aktorowi. Aktorzy dobrze się czują i przedstawienie rozwija się, jeżeli widzowie chcą je oglądać z własnej i nieprzymuszonej woli, gaśnie, jeżeli widzów nie ma. Scena aktora uwzniośla. Daje mu poczucie siły i sensu – że to, co robi, jest dobre.”

„To bardzo dobra rada wierzyć tylko w to, co artysta robi, a nie to, co mówi o swojej pracy.”

„Jeśli ktoś jest fanatykiem, to można się spodziewać, że będzie działać konsekwentnie. Jego działania są możliwe do przewidzenia. Natomiast bezideowość jest bardzo niebezpieczna, bo działania ludzi i ugrupowań bezideowych, wyłącznie pragmatycznych, nie są możliwe do przewidzenia.”

„Artysta dopiero wówczas jest wielki, gdy sprawia, iż widzowie nie interesują się detalami.”

„Prawdziwy artysta cieszy się sławą dopiero po śmierci.”

„Raúl Lozano jest człowiekiem otwartym, lubiącym życie. Nigdy nam nie zabraniał wypicia piwa czy lampki wina. Podkreślał, że trzeba tylko wiedzieć kiedy na co można sobie pozwolić. Otwarty jest na różne propozycje. Nie chodzi z głową zadartą do góry. Można do niego przyjść z każdym problemem. Potrafi jednak być twardy oraz konsekwentny i pozostać przy swoim zdaniu.”

„Nie cierpię, kiedy w filmie siedzi gość przy żółtej lampie, a w oknie jest niebieskie światło. To takie enerdowskie. Widzowie nie zdają sobie sprawy z tego, jak wiele zależy od laboratorium. Osoba, która robi kopie, to jest też artysta.”

„Myślę, robię swoje, postępuję według swoich zasad, ale jednocześnie jestem otwarta, ciekawa innych. Nie oceniam za szybko, nie wyrokuję.”