„Słyszałeś kiedyś skargę umarłego? -zapytała.
– Nie, doña Eduviges.
– Tym lepiej dla ciebie.”

„Dlaczego oni umarli? – zapytał Edwinę któregoś dnia.
– Bo Pan Bóg tak bardzo ich kochał, że chciał ich mieć blisko siebie – odpowiedziała. Teddy pokiwał ze zrozumieniem główką, po czym spojrzał na nią zaniepokojony,
– Czy on ciebie też kocha?
– Nie aż tak bardzo, kochanie.
– To dobrze.”

„Aby odkryć, jakie zmiany zaszły w tobie, najlepiej wróć do miejsca, które jest takie jak kiedyś.”

„Może to już kiedyś było
Może gdzieś widziałam cię
Kilka chwil spędzonych razem
Jakże dobrze ciebie znam… To ty…”

„Powiedz Malikowi, żeby nabrał wody w usta, albo wyślę go na Syberię. Znam Breżniewa lepiej niż on. Zapytaj go, czy Breżniew kiedyś pocałował go w usta, tak jak mnie.”

„Myślałem, że bez ciebie umrę, i chyba umarłem.”

„Mam tylko ciebie,
Powiedz, że słyszysz,
Że to nie koniec
Już ciebie nie ma.”

„Choćby mi przyszło umrzeć z Tobą, nie wyprę się Ciebie.”

„Nie można przeżywać tego, że się istnieje, bez świadomości, że kiedyś się umrze.”

„Przecież to tylko podludzie, którzy i tak mieli kiedyś umrzeć.”