Julia Pietrucha cytat: „Zdawałam do szkoły teatralnej, ale się nie dostałam. Nie wiem też czy będę jeszcze kiedyś próbowała…”

„Próbowałem dostać się na PWST w Warszawie i do szkoły lalkowej we Wrocławiu. Sprawcą niepowodzeń był prawdopodobnie brak talentu.”

Adam Nowak (1963) polski wokalista i gitarzysta (Raz, Dwa, Trzy)

Źródło: Arkadiusz Bartosiak, Łukasz Klinke, Adam Nowak, „Playboy” nr 6, 2009, s. 14.

„Ludzie wierzą w kominiarza, zakonnice, a ja wierzę, że kiedyś szczęście przyniósł mi… karawan (bo i taki przesąd znam). To stara historia: gdy czwarty raz próbowałam dostać się do szkoły teatralnej (a była to tym razem Łódzka Filmówka) i wiedziałam, że to moja ostatnia szansa (gonił mnie limit wieku, za rok zdawać bym już nie mogła), w przeddzień ogłoszenia wyników zobaczyłam na ulicy karawan. Taki żywcem wyjęty z XIX wieku: oszklone, czarne „akwarium”, z chorągwiami i parą czarnych koni… Zbieg okoliczności? Być może, ale ja do dzisiaj wierzę, że to właśnie ten karawan przyniósł mi szczęście i dostałam się na wymarzone studia!”

Renata Berger (1954) polska aktorka

Źródło: Małgorzata Karnaszewska, Renata Berger – Karawan pełen szczęścia http://www.nadobre.pl/18878/renata-berger-karawan-pelen-szczescia.html

„Krytykiem filmowym byłem zamiast. Wiedziałem już w szkole średniej, że kiedyś będę próbował robić filmy. Rozumiałem wtedy reżyserię (…) jako rodzaj powołania. Był to rezultat wychowania na filmach szkoły polskiej.”

Wiesław Saniewski (1948)

Źródło: „Film” nr 51, 1988

„Do szkoły teatralnej nie dostałem się od razu, zdawałem najpierw do łódzkiej, potem krakowskiej i dopiero takim ostatnim rzutem na taśmę, dostałem się do warszawskiej. Warszawy się trochę obawiałem, myślałem: za wysokie progi… Nawet po skończeniu szkoły, gdy spotykałem znane osobistości, czułem tremę. Z czasem ochłonąłem. Teraz, kiedy jestem poza metropoliami i ktoś mnie prosi o spotkania, także z młodzieżą, nie odmawiam. Staram się im pokazać, że nie jestem jakimś tam gwiazdorem z ekranu, niedostępną dziwną istotą, tylko normalnym facetem, wywodzącym się z takiego środowiska jak oni. I staram się im uświadamiać, że każdy może zaistnieć w świecie. Chociaż teraz młodzież ma łatwiejszy, niż ja kiedyś miałem, dostęp do wszystkiego.”

Rafał Królikowski (1966) aktor polski

Źródło: „Kurier Szczeciński”, 27 grudnia 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/chlopakze.htm

„Kiedyś zapierała się, że jest to ostatnia rzecz, którą chciałaby w życiu robić. Wszystko zmieniło się, kiedy skończyła 16 lat i uparła się, że będzie zdawać do szkoły aktorskiej.”

Beata Schimscheiner (1966) aktorka polska

o córce.
Źródło: Urszula Wolak, Schimscheinerowie: 10 lat grają razem, „Polska Gazeta Krakowska” nr 34, 10 lutego 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/132743.html

„Ojcem chrzestnym tego pomysłu był (…) Henryk Bista, z którym mieszkałem kiedyś w jednym bloku. Byłem wówczas 16-letnim chłopakiem, gdy pewnego dnia, wychodząc na spacerze swoim psem Bartkiem, zobaczył mnie z piłką pod pachą i zapytał: – Słuchaj, byłeś kiedyś w teatrze? – A po co? – odparłem. – No wiesz, bo to takie magiczne miejsce. A w ogóle wiesz, że ja jestem aktorem? – ciągnął – No wiem, ale to co? – dopytywałem, – No to przyjdź kiedyś na jakąś sztukę – zachęcał. Tak też się stało. Zabrał mnie na spektakl raz, dragi, trzeci, zapraszał za kulisy, na próby i tak jakoś we mnie teatr zaczął się osadzać. W końcu zrodziła się myśl, by pójść w jego ślady. Jak się później okazało, wcale nie było to takie łatwe (…). Do szkoły teatralnej zdawałem pięć razy.”

Grzegorz Pawłowski (1957)

o tym, jak został aktorem.

„Ktoś kiedyś powiedział, że aktor powinien mieć skórę słonia i duszę motyla. Coś w tym jest. Inna sprawa, że ja nie zdawałam do szkoły z przekonaniem, że muszę być aktorką, bo to jest marzenie mego życia.”

Małgorzata Buczkowska (1976) aktorka polska

Źródło: Stopklatka http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=60329

„(…) postanowiłam zdawać do szkoły teatralnej. Moja ukochana babcia Franciszka była przeciwna temu wyborowi, główną przeszkodę upatrując w tym, że trzeba się całować z obcymi facetami. Zresztą kiedyś po jednej z moich rozbieranych ról poszła do spowiedzi i zapytała księdza, czy to, co ja robię w filmie, to jest grzech. Usłyszała, że tak. Na to babcia, która była szalenie religijna osobą, miała odpowiedzieć: „Ale proszę księdza, to jest praca, a nie rozpusta!””

Renata Dancewicz (1969) aktorka polska

Babcia była jedną z najważniejszych osób w moim życiu.
Źródło: Marek Pałka, Nie znoszę rywalizacji, „Dziennik Zachodni”, 27 czerwca 2007 http://www.dziennikteatralny.pl/artykuly/nie-znosze-rywalizacji.html

„Nie jestem uzależniony od występowania, bo wiem że to się kiedyś skończy. Bez tej świadomości byłbym pewnie jakimś Ibiszem albo Kurzajewskim.”

Tomasz Kin (1979) polski dziennikarz radiowy i telewizyjny

Źródło: Moja żona jest dużo mądrzejsza ode mnie. http://www.planetakobiet.com.pl/artykul-518-tomaszkinmojazonajestduzomadrzejszaodemnie.htm

„Jest po prostu pewna miara teatralna na akt, na spektakl pełnowieczorowy, na skecz itd. To zagadnienie tyleż estetyczne, co obyczajowo, czy lepiej zwyczajowo, towarzyskie, zresztą zmieniające się z czasem. Żadnych głębi, o które jak się zdaje mnie podejrzewasz, w przedstawieniu nie próbowałem zawrzeć… Co do publiczności, wykazuję w tej sprawie raczej zdrowy rozsądek.”

Erwin Axer (1917–2012) polski reżyser

list z Austrii z 1993 r.
Listy do Sławomira Mrożka
Źródło: Joanna Derkaczew, Axer – lwowiak na zawsze, „Gazeta Wyborcza”, 7 sierpnia 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/144079.html

„Zdawałam do szkoły teatralnej, ale się nie dostałam. Nie wiem też czy będę jeszcze kiedyś próbowała…”

Tematy

Julia Pietrucha 5

Podobne cytaty

Pokrewne tematy