„Jemy, aby żyć, nie żyjemy, aby jeść.”

„Człowiek nie żyje, aby jadł, ale je, aby żył.”

„Otyli żyją krócej. Ale jedzą dłużej.”

„Rus lubi jeść, lubi pić, nie może bez tego żyć.”

„Rzeczywistość jest ometkowana słowami, a większość naszego życia odbywa się w trybie przypuszczającym, przez pryzmat „byłbym” – żyjemy w zachwycających fototapetach. Rzeczywistość nie istnieje, jemy tekturę, a smak sobie wyobrażamy, na podstawie tego, co jest napisane na opakowaniu.”

„Subtelne amantki nie jedzą szarlotki ani krokiecików, tylko żyją powietrzem oraz miłością.”

„To, czego uczymy się od dzieciństwa, to nic innego jak udawanie, ze jesteśmy kimś ważnym. Świat nazywa to edukacją. A co próbujemy robić później w życiu? Walczymy jak demony, uprawiamy seks jak zwierzęta i jemy jak głodne duchy. To wszystko.”

„Naszymi mistrzami są ludzie. Robimy to, czego ludzie chcą od nas; nie robimy tego, czego nie chcą. (…) Musimy dzielić blaski i cienie życia naszych żołnierzy, jeść to co jedzą i nosić to, co oni noszą.”

„Jeśliby religia była bardziej traktowana jako konieczność w codziennym życiu, nie straciłaby niczego ze swej godności, a zyskała większe poparcie.”

„Bo świat robi się cały na jedno kopyto – ludzie upodabniają się w wyglądach, poglądach, osądach, w tym, co jedzą i jak jedzą, w tym, czym pachną, jak nazywają kawę z mlekiem (teraz to musi być latte)… Okropnie nudna tendencja. Fuj! […] Dziwacy powodują, że nagle pojawia się ktoś lub coś, co jest inne – nie-na-jedno-kopyto – i nagle chce się żyć.”