„Człowiek wie, że miłość istnieje, lecz nie wie, czym ona jest.”

„Człowiek został stworzony przez miłość, dlatego ona tak bardzo go pociąga.”

„Miłość – ona nadal istnieje, mimo iż niekiedy jest tylko uczuciem bólu. Istnieje, staje się silniejsza, obumiera, a potem znowu odżywa.”

„Czasami miłość bywa interesowna, ale człowiek jest na tyle głupi, że zanim się zorientuje, ona zdąży już ten interes załatwić.”

„Nie istnieje coś takiego jak uniwersalne niebo, do którego wszyscy wędrują po śmierci. Niebo jest tym, czym człowiek chce je widzieć. I można je odnaleźć w najmniej oczekiwanych miejscach.”

„Ja” racjonalistyczne chciało być samowystarczalne. Nie chciało się zagubić w otchłani Bożej, gdzie odnalazłoby siebie, dlatego poszukiwać się będzie jedynie w otchłani natury zmysłowej, w której nigdy już się nie odnajdzie. Odeszła miłość, która była tchnieniem ducha. Aby człowiek mógł siebie oddać, zakłada ona istnienie jego osobowości i jej immanentnego życia. Pozostał tylko egoizm. Ale ego już nie istnieje, istnieje tylko przesuwanie się majaków.”

„Trzeba być zawsze tym, czym Bóg chce, aby człowiek był. Wtenczas nigdy nie jest się niczym! Na wypełnianiu woli Bożej polega wielkość człowieka, miłość i… świętość.”

„Aby nuda była przyjemna, musi istnieć coś, z czym można ją porównać.”

„Miłość istnieje tylko dla tych, którzy o niej myślą.”

„Miłość nie jest czym innym, jak radowaniem się.”