„Gramy, co kochamy – najczęściej.”

„Ja kocham Polskę, kocham grać tutaj. Za każdym razem, gdy mam szansę grać w miejscu, w którym ludzie tak kochają sport, czuję się świetnie. Nie wiem czy jest jeszcze jakieś inne miejsce na świecie, gdzie atmosfera jest podobna. Może tylko Brazylia.”

„Czy można grać w tenisa bez ręki? Jeśli się kocha ping-ponga, tak.”

„Ciała ludzkie kochają się częściej niż dusze. Kto w swym życiu poznał nawet sto kobiet, może w ogóle nie poznał miłości.”

„Grałem na scenie, wędrowałem, kochałem, cierpiałem, ufałem i zostałem zdradzony.”

„Dla kobiety przyjemność bycia kochaną polega na poczuciu bezpieczeństwa, dla mężczyzny jest ona najczęściej tylko źródłem pychy Don Juana.”

„Gram w koszykówkę, ponieważ kocham to robić. To, że dostaję za to pieniądze, to po prostu szczęśliwy przypadek.”

„My się kochamy jak dwaj muzycy, którzy się łączą, a żeby grać razem sonaty.”

„Jak wytłumaczyć, dlaczego kogoś kochamy? Kiedy próbujemy to werbalizować, chcąc nie chcąc, mimo że jest mowa o czymś nieracjonalnym, uciekamy się do racjonalnych narzędzi. Najczęściej wymieniamy wtedy cechy, które w tej drugiej osobie kochamy. A to przecież nie tylko te cechy sprawiają, że tę osobę kochamy.”

„I coraz dalszy jesteś mi,
i znów nie znam cię,
więc kim był ten człowiek, z którym dzieliłam swój sen?
Kochany, mów mi częściej o miłości, bo chcę wierzyć…”