„Jako jeden z wielu nagrywanych przez kamery nie mam nic sensownego do powiedzenia… Ale przynajmniej mówię o tym wprost.”

„Usiłuję pięknie wypowiedzieć to, co mam do powiedzenia, zwłaszcza wtedy, gdy nie mam nic do powiedzenia.”

„Ja kocham teatr. Nie mówię przy tym, że nie chcę robić filmów. Po prostu nie zwariowałem na tym punkcie. Mam też poczucie, że teatr w wielu miejscach jest bardziej sensowny i poukładany. Po pierwsze jest tam więcej czasu. Kiedyś w kinie jak była zła pogoda, to się po prostu nie kręciło. Teraz takiego „luksusu” już nie ma.”

„Łatwo jest mówić, gdy ma się coś do powiedzenia, ale trudno jest mieć coś do powiedzenia, gdy trzeba mówić.”

„To, że milczę nie znaczy, że nie mam nic do powiedzenia.”

„Tak prawdę mówiąc, mam raczej bardziej refleksyjną naturę, co mnie predestynuje do romansu z literaturą niż bezpośrednio z kamerą. Choć każdy romans jest kuszący.”

„Nie narzekam, kiedy Vanessa każe mi coś zrobić. Prawdę mówiąc, nawet to lubię. Wtedy przynajmniej wiem, co mam zrobić.”

„Są osoby, które mówią, mówią… aż znajdą coś do powiedzenia.”

„Przepraszam – szepczę.
Za to, że nie mam nic lepszego do powiedzenia.”

„Są osoby, które nic tylko mówią i mówią… póki nie mają czegoś do powiedzenia.”