„Często pamięć, do której odwoływać się będą reżyserzy, będzie pamięcią samego Starego Teatru, z jego klasycznymi inscenizacjami, scenografiami, rolami.”

— Anna R. Burzyńska

Źródło: Tradycja i profanacja, „Dialog”, nr 12, grudzień 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/153870.html

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

rola , pamięć , klasyczny , inscenizacja , reżyser , scenografia , teatr

Anna R. Burzyńska 1

1979

Podobne cytaty

„Nie ma już czegoś takiego jak klasyczna inscenizacja. Telewizja, film narzuciły kompletnie inny sposób montowania przedstawień. Reżyser wie, że może sobie teraz pozwolić np. na symultaniczną narrację. Widz jest przyzwyczajony do skrótu myślowego. Zawsze protestuję tylko przeciwko jednej formie teatru, która jest dla mnie jego zaprzeczeniem, tzn. próbą odzwierciedlenia na scenie rzeczywistości w skali 1:1. Teatr ma tworzyć nową rzeczywistość w oparciu o świat, który nas otacza.”

Jan Englert (1943) aktor polski

Źródło: Bartosz Bator, Teatr Narodowy to nie tylko artystyczne przedstawienie oparte na rzemiośle, „Dziennik” nr 272, 22 listopada 2008 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/62572,druk.html

„Z przypadku byłem w kilku inscenizacjach asystentem reżysera. I aczkolwiek nigdy nie miałem reżyserskich ciągot, to przy tej okazji zyskałem także jako aktor. Przestałem patrzeć wyłącznie w kategoriach swojej roli na sztukę, nauczyłem się konstruować postać z myślą o całości, znajdować jej miejsce w całości inscenizacji.”

Kazimierz Kaczor (1941) aktor polski

Źródło: „Scena” 1986, nr 7

„(…) może całe moje życie jest żartem właśnie, inscenizacją, jak w teatrze, gdzie nic nie jest prawdziwe.”

Anna Kańtoch (1976) polska pisarka fantasy

Czarne

„Nie ma reżyserów, którzy nie mają pojęcia o fotografowaniu. Są tylko tacy, którzy funkcję inscenizacji oraz ruchu kamery zostawiają całkowicie operatorowi.”

Arkadiusz Tomiak (1969)

Źródło: Grzegorz Wojtowicz, Rozmowa z Arkadiuszem Tomiakiem, autorem zdjęć do filmu Jana Jakuba Kolskiego „Daleko od okna”, stopklatka.pl, 22 grudnia 2000 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=1655

„(…) Warszawie nieodzownie potrzebny był teatr nie tylko o nowoczesnej budowie i urządzeniach scenicznych, lecz i o nowoczesnych zamierzeniach artystycznych, szczególnie pod względem inscenizacji, reżyserii i sztuki dekoracyjnej, które w owym czasie były w Warszawie zupełnie obce. Poza tym chodziło o teatr, który by systematycznie pielęgnował repertuar klasyczny i interesował nim publiczność. Ogólną dewizą nowo powstającego teatru było: dzieło sztuki w najdoskonalszej artystycznej formie.”

Arnold Szyfman (1882–1967) polski dramaturg i reżyser teatralny

Źródło: Powstanie Teatru Polskiego. Teatr Polski w Warszawie 1913–1923, Warszawa 1923

„(…) teatr spełnia dzisiaj zupełnie inną rolę niż w latach 70. czy nawet 90. Jesteśmy przytłoczeni mnóstwem bodźców: muzyka, puby, internet, filharmonia, DVD, telewizja, wystawy, performensy. Wszystko. Codziennie dochodzą dziesiątki nowych ofert. W tej sytuacji teatr utrzymywany z pieniędzy publicznych nie powinien startować w zawodach stricte komercyjnych. Mamy inne zadanie. Spełnieniem moich marzeń byłyby takie propozycje artystyczne, które godząc atrakcyjne wykonanie (aktorstwo, inscenizację, scenografię) pozwoliłyby widzom trochę dojrzeć – coś ważnego przeżyć, a czasami także się wzruszyć.”

Izabella Cywińska (1935) polski reżyser teatralny, b. minister kultury i sztuki

Źródło: „Dziennik”, 14 listopada 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/kzrzu.htm

„Zawsze byłem dumny z tego, że robię teatr staromodny, zresztą samego siebie postrzegam jako reżysera radykalnie staromodnego.”

Alvis Hermanis (1965)

Źródło: Tomasz Kireńczuk, Nekrolog dla starej Europy Rozmowa z Alvisem Hermanisem, dwutygodnik.com http://www.dwutygodnik.com/artykul/897-nekrolog-dla-starej-europy.html

„Scenografia musi być funkcjonalna i jeżeli taka nie jest, jest zła. Funkcjonalność scenografii w pierwszym rzędzie zależna jest od zdolności projektanta, w następnej zaś fazie musi zależeć od reżysera, który poprowadzeniem aktora (poprowadzeniem w znaczeniu szerszym, nie ograniczającym się jedynie do sytuacji) tłumaczy sens plastycznych założeń scenografa. (…) Zły reżyser lubi scenę zagraconą; łatwiej mu w niej ukryć swoją nieudolność.(…) Pusta scena jest tylko dla bardzo dobrego reżysera i aktora.”

Wojciech Krakowski (1927–1991)

Źródło: „Teatr” 1956, nr 15–16

„Są różne szkoły. Z pewnością piękne, bogate kostiumy i scenografia stanowią wartość przedstawienia. Oszczędny spektakl działa natomiast na wyobraźnię, rozwija ją, wymusza aktywny odbiór. Uczy też dzieci, jak samemu bawić się w teatr.”

Michał Kula (1955)

Źródło: „Gazeta w Częstochowie”, 20 września 2002 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wszystkodl.htm

„Bezradność reżysera w teatrze to jest już chyba tragedia”

Jolanta Teska (1959)

Źródło: „artPAPIER”, 5 listopada 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/janpr.htm

„Często pamięć, do której odwoływać się będą reżyserzy, będzie pamięcią samego Starego Teatru, z jego klasycznymi inscenizacjami, scenografiami, rolami.”

Tematy

Anna R. Burzyńska 1

Podobne cytaty

Pokrewne tematy