„Stawiam sobie pytanie, na które chyba nigdy nie znajdę odpowiedzi: dlaczego, kiedy jestem tam, to tęsknię za górami, a kiedy jestem tutaj, skazany na bezczynność, tęsknię za tym zwykłym życiem?”

„Jeżeli wiesz, że jestem niewierzący, to znasz mnie lepiej niż ja sam. Być może i jestem człowiekiem niewierzącym, ale takim, który tęskni za wiarą.”

„Tęsknimy za tym, co jest gdzie indziej. W Chinach tęskniłem za wolnością, która jest na Zachodzie. Tu, chociaż mam tę wolność, brakuje mi życia w Chinach.”

„Tęskni się do rzeczy głupich. Nawet wtedy gdy jest się mądrym, wtedy chyba najbardziej…”

„Bo „tęsknić” i „czekać” to prawie to samo. Pod warunkiem, że czekając się tęskni, a tęskniąc czeka.”

„Za wielkością może tęsknić tylko mały, bo nie tęskni się za tym, co już się posiada.”

„Tak naprawdę można tęsknić za kimś, kogo się nigdy nie znało.”

„Tęsknię do barw, form, konstrukcji – do Sztuki.(…) Zresztą ja w ogóle jestem śmiertelnym wrogiem realizmu w sztuce – tego z życia – chcę wielkiej, świątecznej sztuki.”

„Są pytania, na które nie sposób udzielić odpowiedzi, ale też nie sposób ich nie stawiać.”

„Warto było poddać się złu, by chociaż przez chwilę poczuć zapach życia, które gdzieś na górze toczyło się zwykłym trybem. Jednocześnie budziły się w niej uśpione tęsknoty. Nie była już taka jak dawniej i tęskniła za tą sobą, którą już nigdy nie będzie. Było to bolesne pożegnanie, a jednak konieczne, jeśli miała przetrwać.”