„O Robercie Dhéry krytycy pisali: Choć może się on uważać co najwyżej za nieprawego syna braci Marx, to jednak przejął jakąś cząstkę po tych geniuszach absurdu.”

„bracia Cohenowie – Ethan i Joel – nauczyli mnie
nie bać się krwi
bracia Tutunikowie – Hryhir i Hryhorij –
niczego mnie nie nauczyli
bracia Marx wywarli wpływ na całe holywoodzkie kino
bracia Letowie bardziej przypominają ojca i syna
braciom Kliczkom życie układa się jak najlepiej”

„Krytycy dzielą się na trzy grupy. Pierwsza – krytycy, którzy piszą to, co myślą. Druga – którzy piszą to, co im każą. Trzecia – którzy myślą to, co im każą.”

„Jeżeli bierze się udział w wyborach, to robi się to w zasadzie po to, by przejąć odpowiedzialność”

„Znaleźliśmy Tego, o którym pisał Mojżesz w Prawie i Prorocy – Jezusa, syna Józefa z Nazaretu.”

„Biorę za swoje pisanie odpowiedzialność.”

„Nie chcę kogokolwiek swoim pisaniem wzruszać. Staram się pisać tak, by poruszać, wstrząsać. Z takiego poruszenia coś może dobrego wyniknąć, ze wzruszenia najwyżej mokra chusteczka.”

„Przed laty pisałem o tym, jak to kieleckie środowiska twórcze domagają się krytyka. Przewidziałem los takiego krytyka. Miał on mianowicie zostać wywieziony przez twórców na furze gnoju za miasto. Środowiska twórcze chcą rzecznika krytycznego, nie krytyka. Krytykowi twórca może plunąć w oczy, bo krytyk jeśli chce być uczciwy wobec siebie i czytelnika, to jest cham ordynarny i bydlę.”

„Kiedy pisali Konstanty Puzyna i August Grodzicki – ich opinie brałem pod uwagę. Ten drugi był jednym z najuczciwszych krytyków, jakich znałem. Mówię to z pełnym przekonaniem, ponieważ pisał o mnie nie tylko bardzo dobrze, ale i bardzo źle. Za to zawsze rzetelnie. Teraz brak takiej krytyki, więc zobojętniałem na nią. Słucham opinii przeciętnych widzów, a oni nie sugerują się opiniami recenzentów, bo ich nie czytają.”

„Krótkie pisanie bierze się z lenistwa czytelników.”