„Póki nie ma publiczności, nic nie jest prawdziwe.”

„To dziwne. W liceum nie byłem takim prawdziwym twardzielem, a teraz gram tych wszystkich psychopatów i przestępców. Nie obchodzi mnie, kim są, o ile są skomplikowani i przeżywają coś, co mogę zrozumieć i przekazać publiczności.”

„Ludzie nie spoczną, póki zasady Pahlavich nie znikną tak jak wszelkie ślady tyranii. Dopóki panuje szatańska władza Szacha, żaden prawdziwy reprezentant ludu nie może zostać wybrany.”

„W ramach zaliczenia przedmiotu zazwyczaj przygotowuje się spektakl albo jego fragmenty, ale pokazuje się go tylko w środowisku akademickim. Rzadko kiedy uda się to zrobić poza murami uczelni. A dopiero konfrontacja z publicznością w sali opery jest dla studentów prawdziwym egzaminem.”

„Powodzenie u publiczności – to jest kryterium.”

„Wobec publiczności nie można być obłudnym.”

„Kiedy śpiewam, myślę tylko o publiczności.”

„Przebacza się, póki się kocha.”

„Jeszcze Polska nie zginęła, póki się śmiejemy.”

„Nie ma nic złego w tym, że jest się zajętym, póki nie jest się nieobecnym.”