„O rany, idiotyczne pytanie. Następne będzie, dlaczego nie gram w teatrze Becketta, Różewicza albo Szekspira. W tłumaczeniu Barańczaka, oczywiście. A skończymy na cytowaniu Potęgi smaku i konstatacji, że fikanie nogami w Tańcu z gwiazdami to dla aktora wstyd.”

—  Anna Mucha

odpowiedź na pytanie: „Jest pani aktorką czy celebrytką?”.
Źródło: Grzegorz Sroczyński, Anna Mucha tresowana do odwagi, „Gazeta Wyborcza - Wysokie Obcasy online”, 15 kwietnia 2011 http://www.wysokieobcasy.pl/wysokie-obcasy/1,96856,9434478,Anna_Mucha_tresowana_do_odwagi.html

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia
Tematy
taniec , aktor , pytanie , smak , wstyd , noga , grać , potęga , tłumaczenie , rana , teatr
Anna Mucha Fotografia
Anna Mucha 20
aktorka polska 1980

Podobne cytaty

Isadora Duncan Fotografia

„U kołyski teatru stał taniec i pierwszym aktorem był tancerz.”

Isadora Duncan (1877–1927) tancerka amerykańska
Damian Lewis Fotografia

„Jako brytyjski aktor grywałem często w teatrze, w sztukach Czechowa, Ibsena, no i oczywiście Szekspira. Na scenie nauczyłem się, że najlepsze role napisane są tak, aby to, co w nich najistotniejsze, widać było dopiero między wierszami.”

Damian Lewis (1971) aktor brytyjski

Źródło: Yola Czaderska-Hayek, Zagrałem Bonda. Gwiazda „Homeland” w Stopklatce!, stopklatka.pl, 24 października 2012 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=91783

Jelena Isinbajewa Fotografia

„Mam już dość wstydu i tłumaczenia się przed wszystkimi z moich niepowodzeń, dlaczego nie wygrałam i nie zdobyłam złotego medalu.”

Jelena Isinbajewa (1982) lekkoatletka rosyjska (skok o tyczce)

Źródło: tvn24 http://www.tvn24.pl/0,1648003,0,1,caryca-tyczki-czas-na-przerwe,wiadomosc.html

Jan Englert Fotografia

„(…) w sztukach Czechowa, podobnie jak Szekspira, nie mogą grać średni aktorzy. Tekst musi być wypełniony przez wybitne osobowości sceniczne, aktorów z klasą.”

Jan Englert (1943) aktor polski

Źródło: „Tele Tydzień” nr 19, 7 maja 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/roin.htm

Joanna Koroniewska Fotografia

„Mam grać tylko w sztukach teatralnych i filmach fabularnych?! W tym kraju? Przecież nadal produkuje się tak niewiele filmów! Tu nie można funkcjonować bez serialu. Spójrzmy prawdzie w oczy – tylu moich zawodowych kolegów zaklinało, że nie będą grać w serialach, reklamach i co? I grają. Nie wszyscy, ale większość. Bodaj wszyscy najważniejsi aktorzy z elitarnego teatru Warlikowskiego grają lub grali w serialach. Aktorzy Teatru Narodowego grają w serialach. Profesorowie Szkół Teatralnych grają w serialach. Więc o czym my mówimy?! W zasadzie wszyscy aktorzy są, byli, lub będą aktorami serialowymi. Skończmy z tym szufladkowaniem! W tym kraju nie ma tylu propozycji, żeby aktor mógł sobie wybierać. Taki status mają nieliczni. Chyba, że ma na przykład zaplecze finansowe w postaci rodziny. Więc zerwijmy z krzywdzącą opinią, że aktor serialowy, to zły aktor. Albo, że z teatru da się wyżyć. Ci, którzy tkwią w teatrze robią to z heroizmu. Chociaż ja zawsze się wtedy uśmiecham i mówię, że pewnie nie otrzymali wystarczająco intratnej propozycji telewizyjnej. Dlaczego my wciąż się zakłamujemy?!”

Joanna Koroniewska (1978) polska aktorka

Źródło: „Gala” http://www.gala.pl/gwiazdy/wywiady/zobacz/artykul/joanna-koroniewska-drapiezna-i-niebezpieczna.html?page=2

„Dlaczego teatr Szekspira, schlebiający gustom mieszczańskim, osiąga popularność i jest grany niemal wszędzie, a teatr Calderona, sięgający do najbardziej ukrytych pytań o sens ludzkiego bytu, nie może się przebić nawet we własnej ojczyźnie? Szekspir widzi egzystencję ludzką jako karę, od której nie ma odwołania, a rozgrywający się w jego tragediach dramat nie jest niczym odkrywczym. Odwrotnie u Calderona, którego bohaterowie również cierpią, ale to cierpienie ich wewnętrznie przemienia. Calderon jest jednocześnie bardziej pomysłowy, genialnie komponuje akcję dramatu, a jego wizja człowieka jako „rzeczy dramatycznej” jest doskonałym uzupełnieniem filozofii kartezjańskiej.”

Antonio Regalado (1932–2012)

Źródło: Wojciech Stańczyk, Nie doić Szekspira http://mbc.malopolska.pl/dlibra/docmetadata?id=61157, „Przekrój”, nr 28/2611, 9 lipca 1995, s. 28–29.

„Intrygowała i fascynowała mnie zawsze, i fascynuje nadal, postawa Tadeusza Różewicza wobec teatru, wobec materii teatralnej i materii literackiej. Twórcze zwątpienie Różewicza w teatr znany i zastany, bo nie w teatr w ogóle, spowodowało, że – myślowo i emocjonalnie – zbliżyłem się do tego pisarza.”

Kazimierz Braun (1936) pisarz i reżyser, pedagog

Nie jest przypadkiem, że moim pierwszym przedstawieniem, opartym o utwór Różewicza, był Akt przerywany (…) Różewicz zawsze dawał mi możliwość działania na obszarze dziewiczym, teatralnie nie spenetrowanym.
Źródło: „Odra” 1978, nr 6

„Teatr odkryłem dopiero na trzecim roku szkoły. A zostałem aktorem, by grać w filmach. Uwielbiam patrzeć, jak świetnie są wykorzystywani dobrzy aktorzy. Też chciałbym. Na razie jednak tak dużo gram w teatrze, że nie mam czasu jeździć na castingi.”

Michał Kościuk (1981)

Źródło: Marta Paluch, Mówią, że mam twarz mordercy, „Polska Gazeta Krakowska” nr 274, dodatek, 25 listopada 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/128000.html

„Jeżeli ten taniec ma być odpowiedzią na podstawowe pytania, ma łączyć i tych dobrych, i złych, to ten taniec musi czymś być, stać się raczej stanem psychicznym niż jedynie formą taneczną. Szukanie tego, z czego taniec się rodzi, tego, że człowiek w tańcu pokazuje całe swoje wnętrze jest bardzo dużym wyzwaniem dla aktorów.”

Ondrej Spišák (1965)

Źródło: W niebie go nie chcą, w piekle też, TAT, 18 września 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wngn.htm

Maria Peszek Fotografia

„Rozważałam udział w Tańcu z gwiazdami.”

Maria Peszek (1973) aktorka i piosenkarka polska

Doszłam jednak do wniosku, że nie mogę być jednocześnie wojownikiem i panią cekinek. Dużo czystszy układ jest w reklamie – trzeba tylko sprzedać się na odpowiednich warunkach. Ale na razie mnie to nie dotyczy. Nie jestem jeszcze dość sławna. A jak już będę, to się sprzedam za dużo pieniędzy i wyjadę do Nowej Zelandii, gdzie przez rok będę pracować nad nowym projektem. Polifonicznym.
Źródło: „Dziennik”, 29 września 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zcsuk.htm

Pokrewne tematy