„Jeśli człowiek pragnie być szczęśliwy, powinien nie tylko dążyć do szczęścia własnego, ale również do szczęścia społeczności, do której należy i do szczęścia bliźnich, którzy ją tworzą.”

„Ja uważam, że człowiek powinien dążyć do szczęścia, a nie narzucać sobie kolejne przymusowe obciążenie. Dlatego ludzie w małżeństwach tak często są nieszczęśliwi: bo mają świadomość braku odwrotu. Bycie z drugą osobą powinno być szczęściem, a nie więzieniem.”

„Człowiek współczesny szuka przyjemności bez szczęścia, szczęścia bez zadowolenia, zadowolenia bez mądrości.”

„Lubiłem przeglądać katalogi z ofertami wakacyjnymi (…); a zwłaszcza ceniłem sobie system stawiania pewnej liczby gwiazdek, żebyśmy wiedzieli, jak intensywnego szczęścia mamy prawo się spodziewać. Ja nie byłem szczęśliwy, ale do szczęścia żywiłem wiele szacunku i wciąż dążyłem do jego osiągnięcia.”

„Człowiek jest kowalem własnego szczęścia.
Pewno dlatego tak często znajdujemy się między młotem a kowadłem.”

„To człowiek człowiekowi najbardziej potrzebny jest do szczęścia.”

„Marzenie o tym, by człowiek wyzwolony z rozmaitych pęt dostąpił szczęścia, jest odwieczne.”

„Pragnienie szczęścia jest w człowieku tak wielkie, że potrafi on unieszczęśliwić wielu ludzi.”

„Człowiek jest mieszaniną pychy i nikczemności, wielkości i nędzy; pragnie cnoty, a służy grzechowi; pragnie trwałego szczęścia, a goni za chwilowymi rozkoszami; pan ziemi i nędzny robak.”

„Szukając szczęścia – czy je znajdę? Nie wiem.
Wiem, że wspaniale jest być człowiekiem pod błękitnym niebem.”