„Petersburg
jabłko za szybą
szelest śniegu
rozrzucanego o poranku
kopuły i dachy
wyślizgane lodem
kraty
szlifowane słońcem”

„Umieraj w porę. Najlepiej zimą gdy śniegu gwiazdki,
Gdy przeczuwany kształt przebiśniegów, lodu kryształki
Wrzucone do szklanki, kilka oddechów i krew na bieli.”

„Czy słyszysz śnieg na szybach, Kiciu? Jaki to miły i miękki dźwięk! Jak gdyby ktoś obcałowywał całe okna od zewnątrz. Ciekawa jestem, czy śnieg kocha drzewa i pola, jeżeli całuje je miękko białą kołderką i może mówi im: „Uśnijcie, najmilsze, śpijcie, póki nie powróci lato.””

„Mowę wiatru tłumaczy szelest listowia.”

„(…) jak co dzień przycisnęła nos do szyby. (…) Za szybą jednak nie było niczego.
Za szybą nie było nawet byle czego.”

„Jabłko spada z drzewa tylko raz.”

„Jabłko jest okrągłe. Kij ma dwa końce. Dlatego jabłko przechodzi z dłoni do dłoni, a kij z pleców na plecy. Wiemy to. Dlatego nie lubimy wybierać, a kiedy już musimy, wolimy jabłko.”

„Jezioro zszywały igły lodu. Żurawina zmarzła na kość. Lis podszedł do zabudowań Kaleciuków i przyglądał się kurom. Przechylił łeb, jakby się dziwił ich upierzeniu i smakował to, co pod piórami. Zostawił ślad lisiego pyska na świeżym, luźnym śniegu.”

„Miłość – klatka z kratami ze szczęścia.”

„Szpital jest więzieniem, w którym krata jest chorobą.”