„Dlaczego teraz?”

„Dlaczego urlop nie może trwać całe życie?”

„Dlaczego życie nigdy nie jest proste? Bo tak nie byłoby zabawne, prawda?”

„Nie wiadomo dlaczego ulegałam złudzeniu, że oddając się przywiążę ich do siebie.”

„Dlaczego – myślał – życie wieczne ma tak straszliwą cenę? Jeśli życie wieczne istnieje, dlaczego można je osiągnąć tylko przez śmierć, ból, cierpienie? Kim jest Bóg, jeśli daje nam cały świat, wszystko, co na nim jest i zdolność do pokochania tego, a potem to wszystko odbiera?”

„Życie nie kieruje się logiką, dlaczego wiec logiką miałoby się objaśniać jego sens?”

„Czasami trudno jest pieniążki
swoje odebrać od bliźniego.
Ale po stokroć trudniej książki.
Dlaczego??????????”

„Panie, dlaczego teraz nie mogę pójść za Tobą? Życie moje oddam za Ciebie.”

„Znajdując się w dupie, możesz zrobić dwie rzeczy. Po pierwsze, postarać się zrozumieć dlaczego w niej jesteś. Po drugie, wyleźć stamtąd. Błąd poszczególnych jednostek i całych narodów polega na tym, że myślą, iż te dwie czynności są jakoś ze sobą związane. A nie są. I wyleźć z dupy jest o wiele łatwiej, niż zrozumieć, dlaczego się w niej znajdujesz.(…) Wyleźć z dupy trzeba tylko jeden raz, i potem można o niej zapomnieć. A żeby zrozumieć, dlaczego się w niej znajdujesz, potrzebne jest całe życie. Które w niej spędzisz.”

„Moje dni są teraz puste, moje życie się skończyło. Udaję, że żyję. Udaję, że się śmieję, że słucham, że odpowiadam na pytania. Każdego dnia czekam na znak, na gest. Żebyś wyzwolił mnie z tego ciemnego lochu, w którym mnie zostawiłeś i żebyś mi powiedział dlaczego to zrobiłeś. Dlaczego mnie porzuciłeś?”