„Istoty bez wyobraźni odczuwają potrzebę odbycia podróży dookoła świata albo oczekiwania na wojnę europejską, żeby móc sobie wyobrazić piekło. Mnie wystarczyło pozostać tam, gdzie byłem i natknąć się na smarka, w dodatku na smarka jedynie domniemanego.”

„(…) chciałbym pozostać do końca życia szczęśliwym człowiekiem, niczego nie żałować i udać się w podróż dookoła świata.”

„Mnie (…) w mojej prywatnej podróży, w potrzebach, marzeniach, nie interesuje zmienianie świata, ja chciałbym dzięki teatrowi zrozumieć rzeczywistość.”

„Czego możesz oczekiwać od członka parlamentu, który nie zna nawet potrzeb biedaków.”

„Całe życie Lonzy było samobójstwem. W jego duszy stopniowo narastał lęk, aż w końcu w całym wszechświecie nie pozostało już nic poza Piekłem. W swej wyobraźni Lonza stał nad przepaścią wiecznej męki.”

„Dobrze jest odczuwać strach. Odczuwasz strach, znaczy, jest się czego bać, bądź więc czujny. Strachu nie trzeba pokonywać. Wystarczy mu nie ulegać. I warto uczyć się odeń.”

„Cywilizacja jest równie krucha jak każda istota ludzka. Każde z licznych piekieł, które człowiek stworzył w całej swojej historii, w tym czy innym zakątku świata, mogło się odrodzić – a również mogło powstać nowe piekło, skuteczniejsze i lepiej przemyślane.”

„Czasem musimy zejść do piekła w wyobraźni, aby nie trafić tam w rzeczywistości.”

„W wyobraźni istnienie słowa nie jest zakładane (…). Tym, co istnieje, nie jest wyobrażony dźwięk słowa albo wyobrażony napis, lecz ich wyobrażeniowe przedstawienie.”

„Gdyby zabrano nam wszystkie uciechy tego świata i pozostałaby tylko miłość, warto byłoby żyć.”