„Drań za życia, a pogrzeb z orkiestrą.”

„Ile masz lat? Kto może w twarz rzucić ci: "Drań!"?
Żyje się, wiesz,
Tylko po to, by biec,
Niech nie chwyci cię rdza!”

„Wzruszające, ilu żyje po to, by zasłużyć na wspaniały pogrzeb.”

„Nareszcie się pytam: „to znaczy, że pamięć nie jest potrzebna? Wszystko, co minęło, trzeba pogrzebać i zapomnieć?”. A on wielką igłą, chyba szewską zaszywa sobie dziurę w rękawie i powiada: – Pogrzebać – tak, zapomnieć – nie. Chodzi o to, żeby nie gnić za życia.”

„Im niewinniejsza i pobożniejsza mina, tym większy drań.”

„Ten przeklęty drań, zawołała, doprowadził mnie do błogosławionego stanu.”

„Wszyscy jesteśmy zbudowani z historii. Nawet kiedy nas pogrzebią, to właśnie historie będą żyć dalej.”

„Już taki jestem zimny drań
I dobrze mi z tym bez dwóch zdań.”

„PO jest jak Titanic – jeszcze gra orkiestra, a już widać góry lodowe.”

„Ciesz się życiem! Człowieku, ciesz się życiem! Ale pamiętaj, że niektóre spośród instrumentów, jakie zagrają na twoim pogrzebie, są już nieźle nastrojone.”