„Co za nieszczęsny los ma malarz, który uwielbia blondynki, a nie może ich malować, bo nie pasują do koszyka z owocami! A jakie okropne dla malarza nie znoszącego jabłek, gdy musi je ciągle malować, bo pasują do obrusa. Ja na swych obrazach maluję to, co lubię.”

„Malarzu, nie jesteś mówcą! Maluj więc i milcz!”

„Malarz bez skrupułów to taki, który pod pozorem, że chce kobietę uwieść, wabi ja do swej pracowni i tam maluje.”

„Gdy maluję – szemrze ocean. Inni malarze pluskają się w wodzie fryzjerskiej.”

„Kiedy Tomek Wawak miał problem, co zrobić, by nic nie zrobić, to był rzeczywisty problem. Powiedziałem wtedy: maluj obrazy jak malarz pokojowy i w ten sposób narodziła się idea „wałków.””

„Jestem malarzem nieszczęśliwym:
Kłopoty mnie nękają wciąż,
Bo choćbym nie wiem co malował,
Spod pędzla mi wychodzi słoń!”

„Gdyby woły, konie i lwy miały ręce i mogły nimi malować, to konie malowałyby obrazy bogów podobne do koni, a woły podobne do wołów.”

„Gdy malarz maluje obraz, to jest taki moment, w którym myśli o tym, w jakie ramy będzie go oprawiał. W przypadku muzyki trzeba o tych ramach pomyśleć znacznie wcześniej. To znaczy, czy będziesz nagrywał w sali koncertowej, w studiu czy w jakimkolwiek innym miejscu.”

„W ciągu stuleci nawet wielcy, uznani przez Kościół malarze, tworząc swoje dzieła, musieli zmierzyć się z tymi delikatnymi, teologicznymi problemami: czy przedstawiając Boga lub Adama i Ewę, należy malować im pępki? Skoro są one śladem po pępowinie, to ani Bogu, ani Adamowi i Ewie nie należy ich malować.”

„Kto przyjaciela nie ma, jest jakoby malowany obraz na ścienie, co na wszytki patrzy, a z nikim nie mówi.”