„Nauczyliśmy się wspaniale ginąć, ale nigdy nie umieliśmy rozumnie żyć.”

„Ale dlaczego nauczyliśmy się wszyscy jak przeżyć, a wciąż nie umiemy po prostu żyć?”

„Nie, Kasjo, nie zwariowałam, tylko tak okropnie, tak szalenie, tak nieprzytomnie jestem szczęśliwa i tak wspaniale, wspaniale, wspaniale jest żyć!”

„Nie ma życia przyjemnego, które by nie było rozumne, moralnie podniosłe i sprawiedliwe, ani też nie ma życia rozumnego, moralnie podniosłego i sprawiedliwego, które by nie było przyjemne.”

„Każdy człowiek, najczęściej podświadomie, pragnie być twórcą. Nie każdy potrafi. Kto nie nauczył się techniki tworzenia, nie przeżył wzruszeń, kto nie umie kochać może tylko żyć tęsknota.”

„Życie jest krótkie. Praca jest dla tych, którzy nigdy życia nie zrozumieją. Bezczynność nie poniża człowieka. Kto umie patrzeć dobrze, ten ją odróżnia od lenistwa.”

„Myśleć to co prawdziwe, czuć to co piękne i kochać co dobre – w tym cel rozumnego życia.”

„Najważniejsze, czego człowiek musi się w swoim życiu nauczyć, to nauczyć się miłości.”

„Każdą chwilę życia, pomyślną jak i niepomyślną, uczynić czymś jak najlepszym – oto sztuka życia i właściwy przywilej rozumnej istoty.”

„Każdy wiek ma swoje plusy i minusy. Nigdy jednak nie jest za późno, by czegoś się nauczyć, cieszyć pięknem, uwodzić ludzi. Myślę, że najlepszym sposobem spędzania życia jest praca.”