„Była to granica kawałka cywilizowanego świata, pokrajanego siatką gładkich ścieżek i pulchnych grządek.”

„Mecz, ta gra oczami od siatki do siatki.”

„Gdzie jesteś?
W ogromie tego świata, który granic nie ma,
gdzie jesteś?”

„Obluzowały się przytrzymywacze siatki.”

„Pracujemy szaleńczo, rozdajemy się wszystkim w pracy, w życiu, po to, żeby na koniec móc się odizolować i mieć swój kawałek świata.”

„Bolesne nieporozumienie na środku siatki.”

„Szczęście siedzi na siatce okrakiem.”

„Gol, a nie, to tylko boczna siatka.”

„To prawda, że dobra tego świata są ograniczone i ludzie zawsze je muszą sobie wydzierać. Niedole tylko zdają się nie mieć granic.”

„Ziemia bez granic jak gładkie niebo,
Lśniące skiby mkną pod horyzont.
Już dano upust radosnym śpiewom,
Pola przemierza spółdzielczy traktor.(…)
Kiedy rozwiany zachód słońca
za bór zielony zapada –
Na żniwa młode i syte
czekają niespokojne kombajny.”