„Jak uciec z mitu? – pytają desperacko mityczni. (Andrzej Coryell)”

„Znacie mit striptizerek? Jest taki mit, mocno zakorzeniony w społeczeństwie. Ten mit to: „Tańczę, by opłacić czesne.” To nie prawda! Nie ma striptizerek na studiach! Nie ma przezroczystych szpilek na biologii. Cholera, nie wiedziałem, że jest uniwersytet, który przyjmuje tylko jednodolarówki.”

„Tak bowiem na początku literatury, jak i na końcu, jest mit.”

„Nikt nie wie, gdzie się zaczyna i gdzie kończy mit.”

„Ja troszkę niemiecki znam, bo w dzieciństwie oglądałem Czterech pancernych mit Hund. To były czasy piękne… Oglądało się Czterech pancernych mit Hund, uczyło się paru słów po niemiecku i jechało się do NRD kupić czajnik mit gwizdok.”

„Nie można uchwycić ani piękna, ani śmierci, bo to coś Niewyrażalnego. Jedynie mit może je pojąć, choć nie musi koniecznie być antyczny – liczy się tylko jego natura: zdarza się, że rodzi się we współczesności, ponieważ mit istnieje poza czasem.”

„Mit – to prawdziwa historia, która zdarzyła się na początku.”

„Odciski palców na porowatym to jest mit i legenda (…).”

„Każdy mit jest jakąś wersją prawdy.”

„(…) mit o nieśmiertelności jest wciąż mrzonką wielu.”