„Głód puka do drzwi zapomnianych asów!”

„jeśli pukasz do drzwi i nikt nie otwiera
nie martw się
to nie znaczy że dom jest pusty

to tylko zmęczenie
niechęć by otworzyć drzwi”

„Kiedy ktoś nie wpuszcza cię do środka, w końcu przestajesz pukać do drzwi.”

„Kiedy jest się członkiem rodziny, ma się więcej praw, niż kiedy prosi się o przyjęcie i puka się do drzwi.”

„Aby znaleźć miłość, nie pukaj do każdych drzwi. Gdy przyjdzie twoja godzina, sama wejdzie do twego domu, w twe życie, do twego serca.”

„Pamiętaj przeto! Ilekroć stajesz przed Bogiem, ilekroć otwierasz usta do Boga – stajesz przed Bogiem Wszechmogącym, Bogiem, który wszystko może. Modlitwa jest jak wytrwałe pukanie do drzwi. Wydaje się, że niebo jest zamknięte i głuche. Ale prawda jest inna. Niebo już dawno jest otwarte, tylko my zamknięci. Rzecz w tym, że nam się nie chce pukać.”

„Bandzie czworga PO-PiS-PSL-SLD wydawało się, że karty są już dawno rozdane, a oni na zawsze pozostaną w grze przy stoliku. Samoobrona to był tylko wypadek przy pracy, zaś cała reszta chętnych może sobie pukać w nieskończoność do drzwi Sejmu, z którego zasiedziałe tuzy uczyniły świątynię własnej pychy. Pukać i – nie nie przekraczając progu – kłaniać się nisko panom posłom. My tymczasem weszliśmy bez pukania i bez pytania.”

„Już świt pierwszą roznietą złoci się po ścianie,
Gdy właśnie słychać kroki i do drzwi pukanie…

Więc zrywam się i biegnę! Wiatr po niebie dzwoni!
Serce w piersi zamiera… Nie!… To — Bóg, nie oni!…”

„Pamiętaj, że śmiech, który sam do twoich drzwi puka i pyta się: „Mogę wejść?”, to nie jest prawdziwy śmiech. Nie! To jest król i on przychodzi kiedy chce i jak chce. Nikogo o pozwolenie nie pyta; właściwych momentów nie wybiera. Mówi tylko: „Jestem!””

„Od wczoraj już nie szukam twoich drzwi, to cud,
Pamięć byle groszem przekupuję
I może też przekupię mrzonką złotą głód,
Góry i pagórki przeskakuję.”