„W listopadzie, jak dobrze się przyjrzysz, to zobaczysz, że w każdej kałuży widać schody, które prowadzą pod ziemię.”

„Prowadzenie większości superwozów to próba wciągnięcia krowy tyłem na schody, ale prowadzenie R8 jest jak rozsmarowywanie miodu po ciele Keiry Kneightley.”

„Teraz panowie widzą, że nic nie widać. A dlaczego nie widać, to zaraz panowie zobaczą.”

„W oczach ludzi widać to, co zobaczą, nie to, co widzieli.”

„Gdy tylko Wostok przebił się przez gęste warstwy atmosfery, zobaczyłem Ziemię. Patrzyłem to na niebo, to na Ziemię. Ostro rysowały się grzbiety gór, wielkie jeziora. Widać było i pola. Najpiękniejsze widowisko stanowił horyzont – jakby wymalowany wszystkimi kolorami tęczy pas oddzielający oświetloną promieniami słońca Ziemię od czarnego nieba. Widoczna była wypukłość, kulistość Ziemi.”

„Teksty młodych dramaturgów są na ogół interwencyjne, każdy dialog jest od początku do końca przewidywalny, widać haki, na których autor zawiesił tajemnicę. Zastanawiam się, czy ktoś chciałby taką sztukę zobaczyć w teatrze? Ja chyba nie.”

„Pamiętam, że gdy po raz pierwszy zobaczyłem Na nabrzeżach wbiło mnie w ziemię. Nie mogłem wyjść z kina, musiałem zobaczyć film jeszcze raz, natychmiast. Nigdy nie widziałem czegoś podobnego. Nie mogłem w to uwierzyć.”

„Kaskady: bieg wody przez schody.”

„Skończyły się żarty, zaczęły się schody.”

„Gdy staje winda, zaczynają się schody.”