„Człowiek może zachować koncentrację przez maksymalnie 45 minut. Jeśli więc mam 5 godzin wykładu z tymi samymi ludźmi, to przecież by chyba oszaleli, gdybym go jakoś nie ubarwił.”

„Oczywiście do tych pierwszych 45 minut możemy mieć zastrzeżenia.”

„Chlor jest gazem trującym. Gdybym się wywrócił, proszę mnie wynieść na świeże powietrze. Tym samym wykład dzisiejszy byłby zakończony.”

„Jestem pewien, że gdybym miał takie dzieci jak ja, tobym chyba je utopił w rzece. Żartuję naturalnie, ale chodzi o to, że ze mną nie było łatwo. I to nie tak, że sprawiałem trudności, że robiłem coś złego. Bo przecież chyba nie było niczego złego w tym, że chciałem sobie posiedzieć w śmietniku kilka godzin.”

„Kobiety są jak piekarniki. Potrzebujemy od 5 do 15 minut, żeby się rozgrzać.”

„Są tacy, którzy czekając na swoje 5 minut, tracą całe życie.”

„Gdy umierał jakiś bibliofil, w dwadzieścia cztery godziny po wyprowadzeniu trumny tymi samymi drzwiami wyprowadzano bibliotekę.”

„Film może trwać maksymalnie dwie godziny, bo tylko tyle wytrzymają dzieci.”

„To są ostatnie godziny naszych pięciu minut.”

„(…) aktorstwo jakoś nigdy specjalnie mnie nie pociągało. Zresztą najpierw zdałam na anglistykę. Tylko, że studiując poczułam, że mam w sobie jakiś głód: świata, emocji, przeżyć… Wtedy znalazłam ogłoszenie o naborze do studia teatralnego. Pomyślałam, że to będzie taki oddech: od wykładów, laboratorium językowego… I jakoś się wciągnęłam. Na egzamin do szkoły teatralnej namówiła mnie Dorota Pomykała. Ale gdybym nie zdała za pierwszym razem, pewnie dałabym sobie spokój. Mam poczucie, że trzeba ogromnej odwagi i ogromnej pracy, by swoją osobą zawracać głowę widzom.”