„Jaki kto jest wewnątrz, tak widzi świat zewnętrzny.”

„Jeśli dojdziesz do ładu z własnym wnętrzem, wówczas to, co zewnętrzne, samo się ułoży. Rzeczywistość pierwotna tkwi wewnątrz, a zewnętrzna jest wobec niej wtórna.”

„Świat zewnętrzny jest bardzo przereklamowany.”

„Dramat żyje tylko wówczas, kiedy pokazuje nam, w jaki sposób indywiduum ludzkie przybiera formę i zaczyna prowadzić walkę między swoim osobistym światem a światem zewnętrznym.”

„Pomostem łączącym świat zewnętrzny z nami jest symbol, jest znak, który świat otaczający nam daje i który dla nas coś oznacza.”

„Po tamtych latach [czasach studenckich] mam zupełnie inne spojrzenie na Rosję. Turysta lub interesant widzi przede wszystkim tłum, chamstwo, nienawiść, z jaką ludzie na siebie patrzą. Jeśli jednak przekroczy się ten zewnętrzny krąg i dotrze do człowieka, Rosja wygląda inaczej.”

„Lubię patrzeć oczyma wewnątrz zwróconymi
w świat, co się niezmierzony sam w człowieku stwarza.”

„Nie wystarczy miłować uczuciem, na które może by ktoś i wewnątrz serca się zdobył, lecz trzeba również zewnętrznym uczynkiem, co także jest powinnością człowieka zewnętrznego, a do tego i błogosławić, i modlić się, co jest znamieniem człowieka wewnętrznego, czyli nowego, a przez dobre uczynki nie tylko siebie im lub innym ludziom zalecać, lecz także ich Bogu. Czynimy zaś to, za wrogów się modląc.”

„Dziecko widzi więcej. Widzi świat w całym swoim pięknie. Ono czuje, że Bóg stworzył dobry świat. Ja już to zatracam. Ale mam pamięć i wracam do wspomnień z dzieciństwa. Nie jest to sentymentalizm w stylu, że „kiedyś to było lepiej…”. Nie! Dziecko żyje w rajskiej krainie. A potem musi uczestniczyć w kulturze, bo każą mu dorośli. Tak, to jest chyba jakaś kara! No a potem ta szkoła!”

„Człowiek posiada trzy światy: swoje mieszkanie, wnętrze własnej duszy i świat zewnętrzny.”