„Tak jakoś jest ten świat urządzony, że ludzie uzyskują gdzieś między 15 a 70 proc. tego, czego się domagają, a ile dokładnie to zależy od ich odwagi i determinacji. A jak ktoś niczego nie żąda, to nie dostaje nic.”

„Gdzieś między czterdziestką a pięćdziesiątką człowiek stara się jakoś określić swoją karierę. To pewien szczytowy punkt, po którym delikatnie przechodzi się do następnego etapu.”

„W sztuce dokładność staje się deformacją, a prawda – kłamstwem. Nie ma nic absolutnie dokładnego ani prawdziwego. Jest tyle prawd, ile ludzi.”

„Banki dostają pieniądze podatników, a nie poczuwają się do współodpowiedzialności za kryzys. Wie pani ile bankierzy biorą pieniędzy? Ludu, mój ludu! To zbrodnia. Ludzie z głodu umierają, a oni nie mają umiaru. To musi się skończyć.”

„(…) A poza tym miłość usprawiedliwia czyny, których zwykli ludzie często nie są w stanie zrozumieć – chyba że ktoś przeżyje dokładnie to, co on przeżył.”

„Jeśli ktoś mówi kobiecie: „lubię łatwe kobiety” i nie dostaje od razu w pysk, to uzyskuje informację, że ta pani mu ulegnie bez zbędnych ceregieli.”

„Ukarać lud za to, że śmie żądać, i … zrobić to, czego żąda.”

„Świat waha się między wojną a pokojem i przyszłość zależy, być może, od jakiegoś drobiazgu; zbrodnią byłoby nie wypróbować wszystkiego, co mogłoby zapewnić spokój.”

„Czasami tonę w szarości dnia, gotuję, sprzątam, stoję gdzieś między obiadem, tramwajem a łóżkiem czekając na coś, na kogoś już sama nie wiem. Są ludzie, mijają. Są jeszcze kwiaty i wcześniejsze powroty do domu, o których ktoś zapomniał.”

„Pan oszalał! Chce pan powiedzieć, że zamierza pan zabić 60 tysięcy ludzi?!
– A dlaczego nie? To dokładnie tyle, ile co dwa lata zabijają kierowcy na drogach Ameryki.”