„Jezu, kocham Cię. Jezu, kocham Cię.”

„Kochany Jezu, wlej swoją łaskę do szafki, która jest w mojej duszy.”

„Mam tysiąc fantastycznych wspomnień związanych z Tobą. Im więcej czasu upływa, tym bardziej jestem zakochany. Myślałem, że mocniej już nie można. Kocham Cię, kiedy się śmiejesz. Kocham Cię, kiedy się wzruszasz. Kocham Cię, kiedy jesz. Kocham Cię w soboty wieczorem, kiedy idziemy do pubu. Kocham Cię w poniedziałki rano, kiedy jesteś jeszcze śpiąca. Kocham Cię, kiedy śpiewasz do zdarcia gardła na koncertach. Kocham Cię rankiem, kiedy po wspólnie przespanej nocy nie możesz znaleźć swoich kapci, żeby iść do łazienki. Kocham Cię pod prysznicem. Kocham Cię nad morzem. Kocham Cię w nocy. Kocham Cię o zachodzie słońca. Kocham Cię w południe. Kocham Cię teraz…”

„Kocham cię. Będę cię kochał do dnia w którym umrę. A jeśli jest po tym jakieś życie, to wtedy też będę cię kochał.”

„Panie, kocham Cię! Daj, abym Cię kochał i nigdy kochać nie przestawał.”

„Kocham cię, kocham cię, kocham cię z całego serca. Jesteś najlepszy, mój ty wielki, zły biznesmenie.”

„Oliwer?
– Tak?
– Ja nie kocham cię tylko, ot, tak sobie…
– O Boże, co teraz będzie?
– Ja cię bardzo kocham, Oliwer.”

„– Niedojrzała miłość mówi: „Kocham cię, ponieważ cię potrzebuję”.
– Dojrzała miłość mówi: „Potrzebuję cię, ponieważ cię kocham.””

„Wszystko zależy od tonu (…) zdanie samo w sobie, bez poznania jego zamysłu, nic nie znaczy. To tylko podmiot, orzeczenie i zero intencji. Ładunek emocjonalny zawarty jest w tonie. Co nam mówi normalnie wypowiedziane zdanie: kocham cię? Kocham cię odświętnie, kocham cię tragicznie, kocham się czasami, kocham cię gorąco, kocham cię zmysłowo.”

„Ale kocham cię, kocham, wciąż cię kocham, kurwa,
i nie znam już innych słów, to jest zbyt trudne…”