„Mody przemijają, żyją tylko wielcy zmarli i oni w końcu będą nas sądzić.”

„A my ciągle przemijamy i nie możemy żyć inaczej i tworzyć inaczej niż przemijając. Tylko z tego naszego przemijania możemy zrobić coś trwalszego, aniżeli my sami i nasze przemijanie.”

„Ludzie chcą żyć, a nie przemijać!”

„Dla tłumu ci wielcy to zarazem ci szczęśliwi. Ach, gdyby wiedzieli, jak właśnie oni rzadko umieją żyć. Częściej od innych, tych zwykłych ludzi, błądzą po rozdrożach, gubią najważniejsze.”

„Problemem nie jest pędzący czas, przemijanie, starzenie się, tylko monotonia życia.”

„Jeśli zmarli żyją dalej, to tylko w naszych umysłach i sercach.”

„Każda z nas ma swój krzyż – tak mawiała babcia (…). Zawsze sądziłam, że ten krzyż dostaje się pod koniec życia, a tu się okazuje, że któregoś dnia, tak po prostu, Pan Bóg cichutko nam go kładzie na plecy i już! Teraz go nieś!”

„Ja nie chcę wcale walczyć z czasem, wspomnieniami,
bo w przemijaniu drzemie cały życia smak.”

„– Laski w bikini?
– W bikini i bez bikini. W końcu jak sądzisz, kto wymyślił plaże dla nudystów? Przecież nie oni… Spojrzeliśmy wszyscy na Muriela, który był ubrany od stóp do głów na biało. Pod sandałami (oczywiście „Jezuskami” z licznych rzemyków) miał nawet, niczym polski turysta z dowcipów, białe skarpetki.”

„Dziki lud sądził, że nie ma życia bez wojny.”