„Czasem jedziemy na wakacje i po dwóch dniach wariuję, jeśli nie mogę grać. Odkąd jestem osobą dość wrażliwą na otaczający świat, to czasami zdarza mi się, że nie mogę usiąść. Nie potrafię wyjaśnić dlaczego.”

„Nie mogę zamknąć ust i nic nie mówić. Nie potrafię cicho grać, bo to jest niemożliwe.”

„Jeśli masz broszurę Accenta na swoim stoliczku, na którym stawiasz kawę, to jeśli mogę cię uprzedzić, nie otwieraj tego. Kup sobie Fiestę, kup Golfa z drugiej ręki, jedź na wakacje, ale nie rób tego.”

„Czasami wydaje mi się, że jestem za wrażliwy do tego zawodu.”

„Ja z tą książką nie mam nic wspólnego poza tym, że ta książka jest o mnie. Była promocja, na której byłam, bo dotyczy mnie, i to wszystko. Ja centa z tego nie mam, tak żeby wyjaśnić do końca. Powiem więcej. Kto słyszał na zjeździe wypowiedź dwóch panów Śniadka i tego drugiego – wie, dlaczego się wyrwałam. Ja nie jestem osobą, której pluje się w twarz, a ona mówi, że deszcz pada.”

„Nikt nie może wyjaśnić moich obrazów. Ja sam nie mogę ich wyjaśnić. Wydobywanie „sensu”, kubistycznego obrazu jest całkowicie niesłuszne.”

„Będąc aktorem, jest się uwiązanym do miejsca od rana do wieczora. Nie można wyskoczyć jak z biura – nawet na chwilę. Nie mogę wpaść do znajomych na weekend, nie jestem anonimowa podróżując, a także na wakacjach.”

„Ten zawód to mój żywioł, moja pasja. Jestem szczęśliwy, gdy gram. A gram i dobrze, i źle. Grając źle staję się szczęśliwszy, że mogę się poprawić.”

„Mogę grać brzydko, byle bym wygrał.”

„Nie jestem ciekawski, ale mam nadzieję, że mi wyjaśnisz, dlaczego zastrzeliłem tego gościa.”