„Delegat Rządu i Stronnictwa RJN zaangażowały się już daleko wobec wojskowych władz sowieckich w kierunku ujawnienia działalności i zalegalizowania swej pracy. Rozmowa na ten temat Delegata Rządu, RJN i przedstawicieli stronnictw z gen. płk. Iwanowem ma się odbyć dn. 27.3. Na ogólne i kategoryczne żądanie tych czynników w rozmowie tej muszę wziąć udział.”

— Leopold Okulicki

w depeszy do Londynu z 25 marca 1945, ostatniej przed aresztowaniem, przedstawiając stan negocjacji przywódców Polskiego Państwa Podziemnego z Sowietami.
Źródło: 73. rocznica aresztowania przywódców Polskiego Państwa Podziemnego https://dzieje.pl/aktualnosci/rocznica-aresztowania-przez-nkwd-przywodcow-polskiego-panstwa-podziemnego, dzieje.pl, 28 marca 2018.

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 22 maja 2020. Historia

Tematy

rząd , temat , praca , delegat , przedstawiciel , gen , wzięcie , wojskowy , żądanie , działalność , zalegalizowanie , udział , odbyć , zaangażowanie , rozmowa , kierunek , stronnictwo , czynnik

Leopold Okulicki 27

generał polski 1898–1946

Podobne cytaty

„Wbrew potocznej opinii, przypisującej decyzję podjęcia walki w Warszawie jedynie dowódcy AK i jego sztabowi, podjęło ją gremium znacznie szersze i o kompetencjach nie tylko wojskowych. Przede wszystkim zgodę na powstanie w Warszawie wyraził premier rządu polskiego Stanisław Mikołajczyk, przekazując ostateczną decyzję w ręce delegata rządu na kraj, Jana Stanisława Jankowskiego. O decyzji tej powiadomieni byli i poparli ją bądź nie zgłosili zasadniczych zastrzeżeń: przewodniczący Rady Jedności Narodowej Kazimierz Pużak, członkowie Komisji Głównej RJN, reprezentujący najważniejsze stronnictwa, oraz członkowie Krajowej Rady Ministrów, najbliżsi współpracownicy delegata, który miał wówczas tytuł wicepremiera. Była to decyzja generalna: że w Warszawie będzie powstanie, że dojdzie do próby opanowania stolicy Polski. Ostateczna decyzja pozostawała jednak rzeczywiście w dużym stopniu w rękach generała Tadeusza Komorowskiego: on bowiem stawiał wniosek co do terminu powstania, chociaż o samym wybuchu zdecydować miał wspólnie z delegatem rządu i przewodniczącym RJN. Ostateczne postanowienie podjęli pod wieczór 31 lipca 1944 r. delegat rządu i dowódca AK, gdyż na ściągnięcie Pużaka zbrakło już czasu. Ale była to tylko sprawa terminu – decyzja zasadnicza zapadła kilka dni wcześniej. Nad sprawą powstania w Warszawie zastanawiały się więc najbardziej kompetentne czynniki polskiego państwa podziemnego. Jest to fakt o znaczeniu podstawowym, na który w literaturze przedmiotu nie zwraca się dostatecznej uwagi.”

Tomasz Strzembosz (1930–2004) polski historyk

Refleksje o Polsce i Podziemiu 1939–1945
Źródło: s. 113–114

„Stale kontaktujemy się z Ligą Polskich Rodzin, myślę, że zaowocuje to wspólnym startem. Mamy swoich przedstawicieli w Krajowej Radzie Radiofonii i Telewizji i to ułatwia nam współpracę. Prowadzone są również rozmowy ze Stronnictwem Piast Zdzisława Podkańskiego.”

Bolesław Borysiuk (1948) polski polityk

o współpracy Partii Regionów z innymi ugrupowaniami.
Źródło: Partia Regionów szykuje się do europarlamentu, dziennikwschodni.pl, 18 października 2008 http://www.dziennikwschodni.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20081013/AKTUALNOSCI/263244527

„W chwili, gdy grozić będzie bezpośrednie okupowanie Warszawy przez Sowiety, dowództwo i sztab podzielić na dwa rzuty. Jeden z nich pozostaje w Warszawie, gdzie nie ujawniając się, wspólnie z rzutem politycznym, pozostawionym ewentualnie przez Delegata Rządu, kieruje oporem przeciwko sowieckiej polityce faktów dokonanych. Ujawnienie się nie ma sensu wobec utworzenia tzw. Komitetu Wyzwolenia Narodowego i perspektywy aresztowania ujawnionych władz przez Sowiety. Drugi rzut dowodzenia AK wycofuje się w ogólnym kierunku południowo-zachodnim do kolejnych punktów umożliwiających nadal kierowanie walką całości. Ten sposób postępowania obowiązuje również w wypadku, gdyby udało się opanować Warszawę przed wkroczeniem wojsk sowieckich.”

Kazimierz Sosnkowski (1885–1969) generał polski, minister

depesza do gen. Stanisława Kopańskiego w Londynie z instrukcją przekazania depeszy do Polski, 25 lipca 1944.
Źródło: Tadeusz Komorowski, Armia podziemna, wyd. Bellona, Oficyna Wydawnicza RYTM, Warszawa 2009, s. 257.

„W Podziemiu, teoretycznie stanowiącym kontynuację państwa polskiego, powstała sytuacja paradoksalna. Upadek wolności przywrócił standardy demokracji. Okazało się, że w Podziemiu stronnictwa polityczne (Polska Partia Socjalistyczna, Stronnictwo Narodowe, Stronnictwo Ludowe, Stronnictwo Demokratyczne i Stronnictwo Pracy) uzyskały większe możliwości i swobodę działania niż za… niepodległej RP lat 1935–1939.”

Jan Karski (1914–2000) prawnik, dyplomata, wykładowca akademicki, polski kurier czasów II wojny światowej

Tajne państwo: opowieść o polskim Podziemiu

„Co się tam dzieje (…) co ten Cankow, mówcie mi o tym, czego on chce? Aha, rządy silnej ręki, dyktatura jednego stronnictwa. To ciekawe, jak to się zmienia wszystko; demokraci, mówicie, i rządy silnej ręki. Wieszają, mówicie, mordują, to ciekawe, może tak i trzeba?”

Józef Piłsudski (1867–1935) polski działacz niepodległościowy i polityk, premier, Naczelnik Państwa, twórca tzw. rządów sanacyjnych

o Aleksandrze Cankowie, dyktatorze Bułgarii.
Źródło: Władysław Baranowski, Rozmowy z Piłsudskim…, s. 191.

„Zarzucają mi tchórzostwo, że torpeduję rozmowy, że nie chcę brać udziału w pracach komisji mającej nawiązać kontakt z władzami dowództwa sowieckiego. I to kto? „Sobol” (Jan Stanisław Jankowski, Delegat Rządu na Kraj). Udowodnię mu jutro, że pójdę, chociaż wiem, co mnie czeka. I znowu areszt, a może i proces pokazowy? Oni to umieją robić. (…) Ale oni [politycy] mają bielmo na oku i wierzą, że przez rozmowy chociaż rąbek władzy uchwycą. Naiwni. Nie wiem tylko, czy nasze aresztowanie będzie przestrogą dla innych. Mnie już na tym nie zależy, swoje przeżyłem i jutro przekroczę granicę, z której już nie wrócę. Przygotowałem się do tego kroku. (…) Wrzód żołądka, utrata wiary w ludzi, mój świat runął, a do innego już się nie nadaję.”

Leopold Okulicki (1898–1946) generał polski

Okulicki do cichociemnego kpt. Zbigniewa Specylaka ps. „Tur”, przed swoim aresztowaniem przez NKWD w 1945.
Źródło: Andrzej Przemyski, Ostatni komendant generał Leopold Okulicki, op. cit., s. 205.

„To pierwszy rząd, który takich rozmów unika, premier nie chce się spotkać z naszym związkiem.”

Jerzy Chróścikowski (1953) senator V i VI kadencji

o rządzie Donalda Tuska.
Źródło: Albo odpowiedź, albo protesty, naszdziennik.pl, 4 marca 2009 http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=po&dat=20090304&id=po51.txt

„Na temat miejsca nie odbyliśmy sensownej rozmowy, temat został odłożony w czasie. Ale jak ktoś pracował uczciwie dla ludzi, to oni go znajdą na liście niezależnie od tego, czy będzie wyżej, czy niżej.”

Zdzisław Podkański (1949) polski polityk

o starcie w wyborach parlamentarnych w 2011 z listy PiS.
Źródło: Wybory do Sejmu: Zdzisław Podkański będzie na liście PiS, dziennikwschodni.pl, 7 lipca 2011 http://www.dziennikwschodni.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20110707/LUBLIN/495250884

„Nie będziemy po raz drugi płacić za tę samą piłkę i nawiązywać nowych rozmów z Koreą Północną na temat jej wojskowego programu jądrowego.”

Colin Powell (1937)

Źródło: „Washington Post”, 10 stycznia 2003

„Chciałbym też przypomnieć, panie pośle, że pan brał udział w pracach tego rządu. Jest pan moim błędem personalnym. Do dzisiaj sobie wypominam, że zaproponowałem panu współpracę w pierwszej kadencji rządu Platformy Obywatelskiej i PSL, a wyrzuciłem pana za skandaliczną nielojalność wobec rządu.”

Radosław Sikorski (1963) polski polityk, dziennikarz

do Witolda Waszczykowskiego w trakcie posiedzenia Sejmu.
Źródło: stenogram z 56 posiedzenia Sejmu RP http://orka2.sejm.gov.pl/StenoInter7.nsf/0/22657A04CAAC07C7C1257C4400520393/%24File/56_b_ksiazka.pdf

Tematy

Leopold Okulicki 27

Podobne cytaty

Pokrewne tematy