
„Autor powinien umrzeć po napisaniu powieści, by nie stawać na drodze, którą ma przed sobą tekst.”
Imię róży, Dopiski na marginesie „Imienia róży”
Źródło: Tani drań. Wiesław Michnikowski w rozmowie z Marcinem Michnikowskim, Warszawa 2014, s. 247.
„Autor powinien umrzeć po napisaniu powieści, by nie stawać na drodze, którą ma przed sobą tekst.”
Imię róży, Dopiski na marginesie „Imienia róży”
„(…) autorzy uwielbiają mówić o swoich tekstach. Nie cierpią tylko pytania „o czym to jest.””
Źródło: Mirosław Baran, Dramaturg – postać drugiego planu, „Gazeta Wyborcza – Trójmiasto” nr 98, 28 kwietnia 2011 http://trojmiasto.gazeta.pl/trojmiasto/1,104807,9516743,Dramaturg___postac_drugiego_planu.html
Źródło: Konferencja przez „Zemstą” http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/52695.html
Źródło: La loi du genre, Parages, Paryż 1986, s. 264, cyt. za: „Przekładaniec”, numer 22–23, Wydawnictwo UJ, 2010, s. 38.
Źródło: wiadomości24.pl http://www.wiadomosci24.pl/artykul/gaba_kulka_zaufanie_jest_podstawa_113240-4--1-a.html
Źródło: „Życie”, 12 lutego 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/jaje.htm
Źródło: Polskie książki o sztuce, „Życie Literackie” nr 4, 26 stycznia 1958, s. 10. http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14898