„Pragnęłam żyć, bo dobrze to rozumiałam że nie żyłam, tylko raczej szamotałam się w cieniu śmierci, a nie było nikogo, kto by mi dał życie. Ten, który mógł mi je dać, słusznie odmawiał mi swej pomocy za to, że tyle razy już mnie nawrócił do siebie, a ja Go znowu opuszczałam.”

„Możesz żyć tyle razy, ile chcesz, na swój własny koszt.”

„(…) miotani życiem szamotamy się między pragnieniem a rzeczywistością.”

„Kochankowie nie mogą żyć jedno bez drugiego, w rozłączeniu, nie jest to życie ani śmierć, ale życie i śmierć razem.”

„Choć słowa „śmierć” i „życie” drwią z siebie nawzajem, możesz żyć tylko tym, za co gotów jesteś umierać.”

„Tylko przy pomocy ironii możemy przezwyciężyć siebie. A każdy z nas całą geometrię życia sprowadza do jednego jasnego punktu, który nazywamy sobą.”

„Szczęście jest widokiem życia, a próżność jego sprężyna, życie jest ofiarą śmierci, śmierć celem życia.”

„Znowu w życiu mi nie wyszło,
Uciec pragnę w wielki sen,
Na dno tamtej mej doliny,
Gdzie sprzed dni doganiam dzień,
W tamten czas lub jego cień.”

„Starałem się tak żyć, abym w godzinie śmierci mógł się raczej cieszyć, niż lękać.”

„Starajże się teraz tak żyć, iżbyś w godzinę śmierci mógł się raczej radować, niż lękać.”