„Obserwuję życie swego ludu i bardzo chciałbym opisać je, używając języka świętego, a więc hebrajskiego. Ale zdecydowana większość go nie rozumie i mówi po żydowsku. I jaką korzyść ma autor ze wszystkich swoich myśli i wysiłków pisania, jeżeli nie jest czytany ani pożyteczny dla swojego ludu? Właśnie to pytanie, dla kogo ja piszę, niepokoiło mnie bardzo i nie dawało mi spokoju. [uzasadniając w roku 1889 swoją decyzję przejścia z języka hebrajskiego na jidysz. ]”
Źródło: Włodzimierz Herman, Mój dybuk. W poszukiwaniu tożsamości: drogi, bezdroża, dygresje, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa 2017, ISBN 978-83-7383-850-5, s. 163–164.
Podobne cytaty
„Większość ludzi sprzedaje swoją duszę i ze spokojem żyje z zapłaty.”
Źródło: Co ja tu robię? Tadeusz Konwicki, reż. Janusz Anderman, 2009.
Źródło: Patricia Bosworth, Diane Arbus, cyt. za: Deborah G. Felder, 100 kobiet, które miały największy wpływ na dzieje ludzkości, tłum. Maciej Świerkocki, wyd. Świat Książki, Warszawa 1998, ISBN 8371296665, s. 277.
„Pisało się wesoło, ale myśl, że moja matka będzie to czytać, bardzo mnie niepokoiła.”
O scenach erotycznych w swojej książce.
Własne wypowiedzi
Źródło: "Keine Freunde zu haben regt die Fantasie an" (wywiad), w: ,Crime, Ausgabe 26. Wyd. Gruner + Jahr, ISSN 2364-7930
„(…) autorzy uwielbiają mówić o swoich tekstach. Nie cierpią tylko pytania „o czym to jest.””
Źródło: Mirosław Baran, Dramaturg – postać drugiego planu, „Gazeta Wyborcza – Trójmiasto” nr 98, 28 kwietnia 2011 http://trojmiasto.gazeta.pl/trojmiasto/1,104807,9516743,Dramaturg___postac_drugiego_planu.html
„Postępuj swoją drogą, a ludzie niech mówią, co chcą!”
Segui il tuo corso, e lascia dir le genti! (wł.)
przytoczone za Dante Alighierim.
Kapitał (1867)
Źródło: Maciej Woźniak, Kandydka idzie do miasta http://www.artpapier.com/index.php?page=artykul&wydanie=168&artykul=3577, ArtPapier nr 1 (217), 1 stycznia 2013
