„Nie wydaje mi się, że pisarze, malarze czy filmowcy mają coś szczególnego do powiedzenia. Mają w sobie coś, co czują.”

„Nie znam zbyt wielu filmów z lat 60. Nie jestem szczególnie wykształcony jako filmowiec.”

„Pisarz, malarz, rzeźbiarz to najbardziej wolne zawody na świecie, wszelkie pętanie ich łańcuchami to koniec sztuki.”

„Pisarz przede wszystkim powinien obawiać się tego, że kiedy nie będzie miał nic więcej do powiedzenia, nagle zacznie sypać pomysłami jak z rękawa.”

„Obecność ludzi, których lubię. Nie dlatego, że coś mi powiedzą, ale dlatego, że czuję, że oni czują, że oni nie mają mi nic do powiedzenia, to samo co ja, wobec tego nie ma fałszywej przynajmniej sytuacji, możemy spotkać się bez udawania. A to już bardzo dużo, chociaż także nic. Bo wydaje mi się, że w najlepszym wypadku można jeszcze powiedzieć coś sobie samemu, i to rzadko, i nawet nie musi to być coś bardzo mądrego. To, że uda się sobie cokolwiek powiedzieć, to już bardzo pociesza.”

„Gdzie indziej szewc zazdrości szewcowi, a malarz malarzowi. U nas szewc zazdrości malarzowi.”

„Pracuję w języku polskim jako pisarz i kocham wyrazy, słowa polskie, jak rzeźbiarz kocha swoją glinę, plastelinę czy marmur; jak malarz kocha swój karmin, błękit, popielatość czy róż.”

„Malarz, który był tylko malarzem, nigdy nie stanie się w pełni artystą.”

„Wydaje mi się, że jako pisarz popełniłem już wszystkie możliwe błędy, co zresztą jest jedyną drogą do prawdziwego pisarstwa.”

„Dlaczego pisze się wiersze – dlatego, że temu kto je pisze wydaje się, że ma coś bardzo ważnego do przekazania, osobistego do powiedzenia, tak ważnego, że trzeba to ocalić i zapisać.”