Zygmunt Zeydler-Zborowski cytaty

Zygmunt Zeydler-Zborowski – polski autor powieści i opowiadań kryminalnych, twórca postaci Stefana Downara. Wikipedia

✵ 8. Luty 1911 – 9. Listopad 2000

Zygmunt Zeydler-Zborowski: 15 Cytatów 0 Polubień

Zygmunt Zeydler-Zborowski słynne cytaty

„Zresztą, jeżeli ktoś chce kogoś zamordować, to nie pomoże żadna obserwacja. Trudno dzień i noc trzymać wywiadowcę pod łóżkiem domniemanej ofiary. – Tym bardziej, że w dzisiejszych czasach nie ma łóżek. Wszyscy sypiają na tapczanach – zauważył rzeczowo Walczak.”

Zygmunt Zeydler-Zborowski

Źródło: Major Downar przechodzi na emeryturę, Iskry, Warszawa 1984, s. 181.

„Przyszedłem właściwie, aby ci powiedzieć, że nie chciałbym być na twoim pogrzebie.”

Zygmunt Zeydler-Zborowski

Źródło: Człowiek o cętkowanej twarzy, s. 42

„Czy ten Zenek ma zwyczaj chodzić z nożem?
– Czasami. Bardzo rzadko. Wybijam mu to z głowy. Człowiek się może zdenerwować, a potem komplikacje. Ręka to ręka, a nóż to nóż…”

Zygmunt Zeydler-Zborowski

bandzior „Gruby” do oficera śledczego.
Źródło: Sekret Julii, Iskry, Warszawa 1980, s. 115.

„Zaintryguj ją moją osobą. Nie ma świecie kobiety, która nie byłaby ciekawa, a szczególnie która by nie chciała zobaczyć swego adoratora.”

Zygmunt Zeydler-Zborowski

Źródło: Sekret Julii, s. 56

„Mam telefon zastrzeżony. Nie lubię, jak byle dureń może do mnie w każdej chwili zadzwonić.”

Zygmunt Zeydler-Zborowski

kolekcjoner do milicjanta.
Źródło: Sekret Julii, s. 133

„Trzeba ci koniecznie obmyślić jakiś fach. Pracowałeś w Ministerstwie Kultury, to może literat… dziennikarz?… Co o tym sądzisz? To dosyć trudne do sprawdzenia zajęcie. Bo lekarz czy inżynier to zbyt ryzykowne. Zaraz mogłoby się wydać, że się na tym nie znasz, a literat… Przecież masz jakieś pojęcie o literaturze? Coś tam chyba czytałeś?”

Zygmunt Zeydler-Zborowski

Źródło: Sekret Julii, s. 7

Zygmunt Zeydler-Zborowski cytaty

„Ja osobiście wyznaję zasadę, że przyjaciółki naszych przyjaciół nie zawsze powinny być naszymi przyjaciółkami.”

Zygmunt Zeydler-Zborowski

pułkownik Makowski do podwładnego.
Źródło: Człowiek o cętkowanej twarzy, KAW, Warszawa 1980, s. 55.

„Człowiek ogarnięty paniką nie rozumuje.”

Zygmunt Zeydler-Zborowski

Źródło: Dziewczyna w męskiej koszulce, Iskry z cyklu Ewa wzywa 07, Warszawa 1973

„Przecież to był ułomny człowiek. – Faktycznie, śliczny nie był. Sam się dziwiłem. Ale kto to kobitę wyrozumie, panie majorze? Jeszcze się taki nie urodził.”

Zygmunt Zeydler-Zborowski

dozorca o garbusie do milicjanta.

„Uważa pani, że milicjant jest pozbawiony normalnych ludzkich uczuć i nie może mu się tak zupełnie po prostu podobać młoda, ładna dziewczyna, która zrobiła na nim duże wrażenie?”

Zygmunt Zeydler-Zborowski

Źródło: Człowiek o cętkowanej twarzy, Warszawa 1980, s. 49.

O emocjach , O wrażeniach

„Ululałam się na perłowo. Leoś mnie ostrzegał, żebym nie piła mistelli po jałowcówce. A ja go nie usłuchałam i wot voilà. Jeszcze mnie dzisiaj mgli, jak sobie wspomnę.”

Zygmunt Zeydler-Zborowski

Źródło: Człowiek o cętkowanej twarzy, s. 85

O piciu

„Tak się jakoś składa, że najczęściej polonistę obdarzają dziewczęta żywszymi uczuciami… – Może dlatego, że polonista reprezentuje między innymi romantyczną poezję – uśmiechnął się Walczak.”

Zygmunt Zeydler-Zborowski

Źródło: Człowiek o cętkowanej twarzy, s. 59

O emocjach

„Popierasz koniak radziecki. To dobrze, to nawet bardzo dobrze. Grunt to właściwa orientacja polityczna.”

Zygmunt Zeydler-Zborowski

Źródło: Człowiek o cętkowanej twarzy, s. 45

„Zresztą, jeżeli ktoś chce kogoś zamordować, to nie pomoże żadna obserwacja. Trudno dzień i noc trzymać wywiadowcę pod łóżkiem domniemanej ofiary.”

Zygmunt Zeydler-Zborowski

Tym bardziej, że w dzisiejszych czasach nie ma łóżek. Wszyscy sypiają na tapczanach – zauważył rzeczowo Walczak.
Źródło: Major Downar przechodzi na emeryturę, Iskry, Warszawa 1984, s. 181.

O nocy

„Przecież to był ułomny człowiek.”

Zygmunt Zeydler-Zborowski

Faktycznie, śliczny nie był. Sam się dziwiłem. Ale kto to kobitę wyrozumie, panie majorze? Jeszcze się taki nie urodził.
dozorca o garbusie do milicjanta.
Źródło: Sekret Julii, s. 93