Zdzisław Czermański – polski grafik-karykaturzysta, autor wspomnień.
Studiował rysunek u Kazimierza Sichulskiego we Lwowie. Podczas I wojny światowej wstąpił do Legionów. Po wojnie awansował do stopnia kapitana.
Od roku 1920 publikował karykatury osobistości ze świata polityki w tygodniku „Szczutek”, potem także w „Cyruliku Warszawskim.” Jego karykatury były pozbawione złośliwych deformacji i podobały się portretowanym osobom. Józef Piłsudski polecił zawiesić 13 karykatur Marszałka na ścianach Belwederu. Po odejściu z wojska wyjechał do Paryża, gdzie kontynuował studia u Fernanda Légera. W 1930 odbyła się wystawa indywidualna jego prac w Galerii Charpentier.
Z Francji wyjechał do Anglii, gdzie rysował dla pisma „Graphic”, a w roku 1931 wyjechał do USA na zaproszenie „Fortune Magazine”, z którym współpracował do roku 1934.
W roku 1935 wrócił do Polski i rozpoczął współpracę z „Wiadomościami Literackimi”. W roku 1939 zorganizował w lokalu IPS wystawę „100 wielkich Polaków”.
Na początku II wojny światowej przez Wilno, Skandynawię, Francję, Portugalię i Brazylię dotarł w roku 1941 do Nowego Jorku.
Ponownie rozpoczął współpracę z „Fortune Magazine” oraz "Look" i "Life".
Wydał tom wspomnień „Kolorowi ludzie”. Pod koniec życia wykonał cykl 50 portretów światowych osobistości, zakupiony przez Uniwersytet Teksański w Austin.
Czermański uczestniczył w życiu Polonii amerykańskiej, współpracował m.in. z Janem Lechoniem.
Był laureatem Nagrody im. Alfreda Jurzykowskiego.
Wikipedia
„Ja też się nieraz zastanawiam i jeśli mam wątpliwości, piszę „szanowna pani.””
zapytany, przez jakie „u” pisze się słowo prostytutka.
Źródło: Przemysław Słowiński, Sławni ludzie w anegdocie, Videograf II, Katowice 2009, ISBN 9788371837272.