Włodzimierz Zakrzewski – polski malarz, grafik, plakacista. Jeden z inicjatorów i propagatorów socrealizmu w malarstwie i plakacie polskim.
Pierwsze lekcje rysunku pobierał podczas nauki w gimnazjum, po którym rozpoczął naukę w Szkole Sztuk Zdobniczych i Malarstwa w Warszawie, gdzie wykładowcą był m.in. Edward Butrymowicz . Podczas II wojny światowej przebywał w Moskwie, gdzie kontynuował naukę. Również tam tworzył projekty plakatów i malował obrazy o tematyce militarnej. Po powrocie do kraju pełnił funkcję kierownika Pracowni Plakatu Frontowego Ludowego Wojska Polskiego , był członkiem Grupy Realistów. W latach 1950-1952 był profesorem warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. W latach następnych całkowicie poświęcił się malarstwu, po 1956 uprawiał postimpresjonizm. Wiele podróżował m.in. do Włoch, Francji, Stanów Zjednoczonych – powstały wtedy pejzaże i weduty z wielu odwiedzanych miast.
W latach 1933–1936 należał do KZMP, był sekretarzem Komitetu Miejskiego KZMP w Bielsku Podlaskim, w latach 1945–1948 był członkiem PPR, od 1948 roku należał do PZPR.
Odznaczony m.in.: Krzyżem Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi , Srebrnym Krzyżem Zasługi, Medalem za Warszawę 1939–1945, Medalem za Odrę, Nysę, Bałtyk i Medalem Zwycięstwa i Wolności 1945.
Główne dzieła: Olbrzym i zapluty karzeł reakcji , Towarzysz Bierut wśród robotników .
Wikipedia
„Nie porzucam abstrakcji. Ona jest moim prawdziwym językiem. Ale czasami niewystarczającym.”
Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_zakrzewski_wlodzimierz_jan