Teresa Socha-Lisowska – poetka, córka Stanisława Sochy, inżyniera kopalnictwa naftowego i Marii Walter, nauczycielki.
W związku z pracą ojca dzieciństwo spędziła w Brelikowie koło Ustrzyk Dolnych, gdzie przebywała również podczas radzieckiej i niemieckiej okupacji. Po wkroczeniu wojsk radzieckich w 1944 r., udała się wraz z rodziną do Lwowa, skąd w ramach tzw. akcji repatriacyjnej wyjechała do Krakowa. W 1946 r. zdała maturę w Liceum Ogólnokształcącym im. Świętej Rodziny w Krakowie i rozpoczęła studia na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1947 r. przeniosła się na Wydział Lekarski Uniwersytetu Jagiellońskiego. W latach 1952-1957 pracowała w szpitalu im. Gabriela Narutowicza w Krakowie, gdzie uzyskała specjalizację w ginekologii. Następnie pracowała w lecznictwie otwartym w Nowej Hucie. W latach 1965-1969 studiowała zaocznie filozofię i teologię na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W 1974 r. wyjechała do Paryża.
Była członkiem grupy Muszyna, współzałożycielką grupy literackiej Barbarus oraz fundowanej przez tę grupę nagrody im. Andrzeja Bursy.
Debiutowała na łamach Młodej Rzeczpospolitej oraz w Dzienniku Polskim . Wiersze publikowała m.in. w Dzienniku Polskim, Kamenie, Kulturze, Poezji, Świecie Młodych, Tygodniku Powszechnym, Twórczości, Zebrze, Współczesności, Życiu Literackim.
Pochowana jest na cmentarzu Rakowickim w Krakowie w kwaterze CC rząd 1 miejsce 8.
Wikipedia
✵
16. Kwiecień 1928 – 10. Luty 2010