Tadeusz Gicgier: Na czasie cytaty (strona 3)

„Gorzka prawda – prawda nielukrowana.”

„Polityka jak kobieta: powinna być giętka i mieć linię.”

„Znam człowieka, który za pewną rekompensatę materialną gotów jest nie dochodzić krzywd moralnych, jakie ponosi w wyniku służenia co chwila innej idei.”

„Autor bitny nie znaczy zaraz wybitny.”

„Mąż na wczasach: niezidentyfikowany obiekt latający.”

„Najgłośniej przemawia czasem milczenie.”

„Dlaczego człowiek na posterunku zmienia się często w posterunkowego?”

„Po poecie zostaje często jeden wiersz. Szkoda, że nie wie, który, bo wtedy mógłby sobie darować inne wiersze.”

„Nie należy mylić środków masowego przekazu ze środkami przykazu.”

„Kiedy dziewczyna ma piętnaście lat, nienawidzi mężczyzn i wszystkich chętnie by wymordowała. A w dwa lata później rozgląda się, czy któryś przypadkiem nie ocalał.”

„Człowiek jest towarem bardzo delikatnym: łatwo ulega zepsuciu.”

„Zrobił duży krok naprzód na drodze wstecz.”

„Kiedy beztroska uchodzi za troskę, jest to istotny powód do zatroskania.”

„Cienki dowcip: dowcip tak cienki, że aż niedostrzegalny.”

„Łopatologia: swoista patologia.”

„Kawał to arystokratki, ta, co w herbie ma pośladki.”

„Lżej jest cierpieć z drugimi, a jeszcze lżej, gdy cierpią tylko drudzy.”

„Garsoniera: pokój z używalnością.”

„Został dlatego wielkim, że potrafił dobrze ukrywać swoje małe świństewka.”