Tadeusz Fangrat: Na czasie cytaty (strona 3)

„Mądrzejszy ustępuje, ale tylko jeden z tych, którzy zmądrzeli po szkodzie.”

„Protokół: Pęta prominenta.”

„Gość: Dewizą jednej białogłowy, gość w dom byle dewizowy.”

„Czas nawet z chały zrobi skarb trwały.”

„Świat się zmienia bez sumienia.”

„Kłos: Kolebka chlebka.”

„Poglądy mnożą się przez podział, myśli przez pączkowanie.”

„Ideał braku: Brak drak.”

„Wiele dałbym za to, by wiedzieć, co też poczynia wielu ludzi ze swoim rozszerzonym horyzontem?”

„Brzuszek: warstwa obżarstwa.”

„Kobieta potrzebuje w radości i rozpaczy, wewnątrz i zewnątrz, w każdej sytuacji – lustra.”

„Dobrani: Mamusia dyktator, gdy stary pryk tato.”

„Ani jadu,
ani składu.”

„Kto przesadza, może być obecnie posądzony, że mówi prawdę – kto zmyśla, że jest dobrze poinformowany.”

„Cnota i nałóg są tak spokrewnione jak węgiel i diament.”

„Wstrzemięźliwość mści się zawsze. U jednego powoduje pryszcze, u innego ustawy seksualne.”

„Gdy ktoś nazywa mnie próżnym i wulgarnym, wtedy wiem, że mi ufa i miałby się, z czego u mnie wyspowiadać.”

„Moralna odpowiedzialność jest tym, czego brakuje mężczyźnie, gdy żąda jej od kobiety.”

„Trema: Zmora aktora.”