Tacjanna Wysocka – polska tancerka, choreograf, pedagog i teoretyk baletu, publicystka.
Pochodziła z polsko-rosyjskiej rodziny o zamiłowaniach artystycznych.
Absolwentka Uniwersytetu Smolnego w Sankt Petersburgu. W 1911 roku wstąpiła do petersburskiego Instytutu Gimnastyki Rytmicznej, przygotowującego do rzadkiego w początkach XX wieku zawodu rytmiczki. Po wybuchu rewolucji październikowej wyjechała do Polski, do Warszawy i wraz z mężem Stefanem Wysockim otworzyła Szkołę Umuzykalnienia, a później Teatr Sztuki Tanecznej. Do wybuchu II wojny światowej kierowany przez nią zespół występował m.in. w warszawskim Qui Pro Quo, a także w filmach oraz gościnnie za granicą. Występowała w rewii paryskiej Casino de Paris. Była też wykładowcą w Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej w Warszawie. Po 1945 r. pracowała jako baletmistrz w częstochowskim Teatrze Miejskim. Następnie była choreografem w Teatrze im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach. W latach 1946-51 założyła i prowadziła Szkołę Tańca Scenicznego, która to przekształciła się w Szkołę Baletową z siedzibą w Sosnowcu, a następnie w Bytomiu. Szkoła ta – Ogólnokształcąca Szkoła Baletowa im. Ludomira Różyckiego w Bytomiu – jest najstarszą placówką tego typu w Polsce. Po upaństwowieniu szkoły w 1951 roku Tacjanna Wysocka była jej kierownikiem artystycznym. W 1952 roku powróciła do Warszawy. Wykładała gimnastykę artystyczną w Akademii Wychowania Fizycznego. Pod koniec życia poświęciła się pracy publicystycznej na temat historii tańca i krytyce tańca.
Wikipedia
o udziale w rewiach.
Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/baza-muzyka-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/eAN5/content/tacjanna-wysocka