Gaius Suetonius Tranquillus – pisarz rzymski, pisał po łacinie i po grecku.
Pochodził ze stanu ekwickiego. Jego ojciec, Swetoniusz Laetus, był trybunem wojskowym przy XIII Legionie, gdzie walczył pod Bedriakum w oddziałach Otona, o czym Swetoniusz informuje w żywocie Otona.
Przyjaźnił się z Tacytem i utrzymywał bliskie kontakty z Pliniuszem Młodszym, który wstawił się za nim u cesarza Trajana, w jednym ze swych listów. Większość wiadomości, które posiadamy o Swetoniuszu, pochodzi z korespondencji Pliniusza.
Około roku 120 został sekretarzem kancelarii cesarskiej Hadriana. Jednak już rok później zwolniono go, wówczas poświęcił się twórczości literackiej. Na ten okres przypada wydanie słynnych Żywotów Cezarów. Zawierają one biografie Juliusza Cezara, Oktawiana Augusta, Tyberiusza, Kaliguli, Klaudiusza, Nerona, Galby, Otona, Witeliusza, Wespazjana, Tytusa i Domicjana. Są one ważnym źródłem, uzupełniającym relację Tacyta . Szczególna wartość ich polega na opisie obyczajowości cesarskiej. Każda biografia, w mniejszym bądź większym stopniu, zachowuje trójpodział. Na początku część omawiająca wydarzenia z życia cesarza , jego pochodzenie, sprawowane urzędy; następnie opisuje cechy charakteru i wygląd władcy , a w końcowych partiach śmierć, poprzedzaną zawsze znakami wróżebnymi.
Do naszych czasów zachowały się oprócz Żywotów cezarów , fragment dzieła O słynnych mówcach i nauczycielach , będące częścią większej całości O sławnych mężach .
Niektóre jego zaginione prace cytują autorzy późniejsi i Księga Suda.
Wspomina postać bliżej nieokreślonego Chrestosa: Iudaeos impulsore Chresto assidue tumultuantes Roma expulit .
Wikipedia
✵
70 n. e. – 126
•
Natępne imiona
Gaius Tranquillus Suetonius,
Gaius Suetonius Tranquillus